Μόνιμο μηχανισμό αύξησης εσόδων και μείωσης των δαπανών για χάρη της Άμυνας ζητούν από το 2026 οι Βρυξέλλες

Την σύσταση ενός «διαρκή» μηχανισμού αύξησης των κρατικών εσόδων και ανακατανομής των δαπανών -αρχής γενομένης από το 2026!- προκειμένου να υποστηριχθεί η αύξηση των δαπανών άμυνας, σύμφωνα με τις ΝΑΤΟϊκές δεσμεύσεις των χωρών – μελών της ΕΕ ζητά η Κομισιόν

Η πρόταση αυτή ανήκει στο Ευρωπαϊκό Δημοσιονομικό Συμβούλιο της Κομισιόν, στις συστάσεις του οποίου παρέπεμψε δημοσίως χθες ο Επίτροπος Οικονομικών, Βάλντις Ντομπρόβσκις, μετά τη συνεδρίαση του Eurogroup. Συγκεκριμένα, στην τελευταία έκθεση του Ευρωπαϊκού Δημοσιονομικού Συμβουλίου, (με θέμα: Αξιολόγηση του κατάλληλου δημοσιονομικού προσανατολισμού για τη ζώνη του ευρώ το 2026) αναφέρεται χαρακτηριστικά πως «η πρόκληση της συμφιλίωσης της πολιτικής προτεραιότητας της ενίσχυσης των αμυντικών δυνατοτήτων (σ.σ. της ΕΕ) με τον περιορισμό της διατήρησης της δημοσιονομικής βιωσιμότητας θα απαιτήσει προσεκτική εξέταση των διαθέσιμων χρηματοδοτικών επιλογών, ιδίως σε χώρες με υψηλό λόγο δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ» (σ.σ. όπως η Ελλάδα).

Αμέσως μετά σημειώνεται επί λέξει πως «για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρουσιάσουν αξιόπιστες στρατηγικές για την αντιστάθμιση των υψηλότερων αμυντικών δαπανών μέσω διαρκών μέτρων εσόδων ή ανακατανομής δαπανών, ξεκινώντας από το σχέδιο
προϋπολογισμού του 2026».

Μ΄άλλα λόγια, στις Βρυξέλλες εκτιμούν πως απαιτούνται «διαρκή» μέτρα -από του χρόνου κιόλας- είτε για αύξηση των εσόδων, είτε για ανακατανομή (δηλαδή αυξομείωση) των δαπανών προκειμένου να διατηρηθεί η δημοσιονομική βιωσιμότητα σε συνθήκες αύξησης των αμυντικών δαπανών.

Στην ίδια έκθεση το Ευρωπαϊκό Δημοσιονομικό Συμβούλιο αναφέρει πως «το φάσμα των εθνικών πολιτικών μπορεί να απεικονιστεί με δύο πολικές
αντιδράσεις:

1. Μείωση των μη αμυντικών δαπανών ή αύξηση των κρατικών εσόδων για να αντιμετωπιστούν οι αυξημένες αμυντικές δαπάνες
μεσοπρόθεσμα, ή

2. Πλήρης χρηματοδότηση με χρέος των υψηλότερων αμυντικών δαπανών. Οι χώρες που επανέρχονται στην εθνική ρήτρα διαφυγής είναι πιο πιθανό να ακολουθήσουν τη δεύτερη επιλογή βραχυπρόθεσμα. Οι πραγματικές εξελίξεις είναι πιθανό να είναι κάπου ενδιάμεσα».