Η Γερμανία δεν αναπτύσσεται πλέον και το 2024 θα μπορούσε να είναι το δεύτερο συνεχόμενο έτος κατά το οποίο η γερμανική οικονομία συρρικνώνεται.
Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Γερμανίας είναι σήμερα μόλις και μετά βίας υψηλότερο από ό,τι το 2019. Οι προβλέψεις για το επόμενο έτος υποδηλώνουν επίσης ελάχιστη ανάπτυξη για τη γερμανική οικονομία, αν και αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί δεδομένο.
Κατά κανόνα, μια φάση αδύναμης οικονομικής δραστηριότητας ακολουθείται από μια ανάκαμψη κατά την οποία αναπληρώνεται το μεγαλύτερο μέρος της χαμένης ανάπτυξης. Ωστόσο, η γερμανική οικονομία δεν έχει ακόμη καταφέρει να καλύψει την ύφεση που προκάλεσαν η πανδημία του κοροναϊού και η ενεργειακή κρίση μετά τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία.
Οι πιθανότητες να καλύψει η Γερμανία την έλλειψη ανάπτυξης μειώνονται δραματικά. Οι συνθήκες-πλαίσιο για την οικονομία απειλούν να επιδεινωθούν όλο και περισσότερο σε βασικούς τομείς. Η οικονομική αδυναμία είναι πιθανό να παγιωθεί σε διαρθρωτική αδυναμία ανάπτυξης.
Για να αποφευχθεί αυτό, πρέπει πρώτα να γίνει σαφές πού ακριβώς βρίσκονται τα διαρθρωτικά προβλήματα. Μόνο τότε μπορούν να βρεθούν λύσεις. Η Handelsblatt παρέχει μια επισκόπηση με βάση δέκα βασικά στοιχεία.
1. Το μεσοπρόθεσμο δυναμικό ανάπτυξης μειώνεται
Η διαρθρωτική αδυναμία ενός τόπου απεικονίζεται καλύτερα από το αναπτυξιακό δυναμικό του. Σε αντίθεση με την πραγματική εξέλιξη του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, δείχνει πώς θα εξελιχθεί η οικονομική παραγωγή χωρίς κυκλικές διακυμάνσεις και εξωτερικές επιρροές. Το δυναμικό ανάπτυξης δείχνει το παραγωγικό δυναμικό της γερμανικής οικονομίας σε κανονική χρησιμοποίηση της παραγωγικής ικανότητας.
Τα πέντε κορυφαία γερμανικά ερευνητικά ινστιτούτα αναθεώρησαν τις προβλέψεις τους για το αναπτυξιακό δυναμικό στα τέλη Σεπτεμβρίου. Τα τελευταία χρόνια έπρεπε να το αναθεωρούν συνεχώς προς τα κάτω. Τώρα εκτιμούν ότι το δυναμικό ανάπτυξης της γερμανικής οικονομίας μεταξύ 2023 και 2029 είναι μόνο 0,4% ετησίως. Μεταξύ του 1996 και σήμερα, το δυναμικό ήταν ακόμη 1,2% ετησίως.
2. Ούτε μακροπρόθεσμα είναι ορατή βελτίωση της ανάπτυξης
Όποιος πιστεύει ότι η συρρίκνωση του αναπτυξιακού δυναμικού είναι απλώς ένα ενδιάμεσο χαμηλό, κάνει λάθος. Πέρυσι, η ομάδα οικονομικών εμπειρογνωμόνων εκτίμησε το δυναμικό μέχρι το 2070.
Μια τόσο εκτεταμένη ανάλυση υπόκειται φυσικά σε υψηλό βαθμό αβεβαιότητας ως προς τις λεπτομέρειες, αλλά δείχνει μια σαφή τάση. Σύμφωνα με αυτήν, το μέσο δυναμικό ανάπτυξης μέχρι το 2070 είναι μόνο 0,7% ετησίως. Μεταξύ 2023 και 2070, η γερμανική οικονομική παραγωγή θα αυξηθεί επομένως συνολικά κατά 38%. Συγκριτικά, η αύξηση μεταξύ 1970 και 2023 ήταν 135%.
3. Όλο και λιγότεροι εργαζόμενοι φροντίζουν όλο και περισσότερους συνταξιούχους
Η συρρίκνωση του πληθυσμού εξελίσσεται στο μεγαλύτερο φρένο για την ανάπτυξη. Οι Γερμανοί αποκτούν όλο και λιγότερα παιδιά από το 1970 και ο ρυθμός αναπαραγωγής είναι κάτω από 1,5%. Μέχρι το 2050, ο συνολικός πληθυσμός θα μειωθεί κατά περίπου 16%.
Η μείωση του εργατικού δυναμικού θα είναι ιδιαίτερα επώδυνη. Μέχρι το 2035, ο αριθμός των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών σε σχέση με τα άτομα ηλικίας 20 έως 64 ετών είναι πιθανό να διπλασιαστεί σε σχέση με το 2000, εκτός εάν η καθαρή μετανάστευση αλλάξει δραματικά.
Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν όλο και λιγότεροι εργαζόμενοι πολίτες – οι οποίοι πρέπει να χρηματοδοτήσουν ακόμα περισσότερους συνταξιούχους. Το κόστος του συστήματος περίθαλψης και συνταξιοδότησης αυξάνεται και η διεθνής μάχη για τα ταλέντα εντείνεται. Τα κορυφαία ινστιτούτα προβλέπουν ότι ο μειούμενος όγκος εργασίας θα μειώσει το δυναμικό ανάπτυξης της Γερμανίας κατά 0,1 ποσοστιαίες μονάδες έως το 2029 – σε ετήσια βάση.
4. Βιομηχανία υπό πίεση
Η βιομηχανία είναι ο σημαντικότερος οικονομικός τομέας της Γερμανίας που δέχεται τις μεγαλύτερες πιέσεις.
Η μεταποίηση αντιπροσωπεύει περίπου το 1/5 της οικονομικής παραγωγής της Γερμανίας. Ωστόσο, όλο και περισσότερες επιχειρήσεις μεταφέρουν την παραγωγή τους στο εξωτερικό λόγω των κυμαινόμενων τιμών ενέργειας, της έλλειψης εργατικού δυναμικού και της υψηλής φορολογικής και δασμολογικής επιβάρυνσης. Ωστόσο, η πολυσυζητημένη αποβιομηχάνιση μεγάλης κλίμακας δεν είναι ακόμη εμφανής.
Η βιομηχανική παραγωγή έχει υποχωρήσει κατά εννέα τοις εκατό από τα τέλη του 2019. Ωστόσο, η προστιθέμενη αξία σε αυτόν τον τομέα, ο οποίος θεωρείται ο καλύτερος διαρθρωτικός δείκτης, έχει αυξηθεί κατά 0,6%. Ωστόσο, εάν η αύξηση της προστιθέμενης αξίας επίσης αποτύχει να υλοποιηθεί και εμφανιστεί μια πτωτική τάση, η αποβιομηχάνιση θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα.
Η μετανάστευση των βιομηχανικών επιχειρήσεων είναι ένας αποφασιστικός παράγοντας που θα μειώσει το κεφαλαιακό απόθεμα της γερμανικής οικονομίας τα επόμενα χρόνια. Η συμβολή του κεφαλαίου στο δυναμικό ανάπτυξης θα μειωθεί από 0,5 έως 0,3 ποσοστιαίες μονάδες τα επόμενα χρόνια.
5. Η κρίση στην εκπαίδευση βαθαίνει
Το αναπτυξιακό δυναμικό μειώνεται επίσης επειδή οι Γερμανοί γίνονται όλο και πιο αντιπαραγωγικοί. Ενώ στο παρελθόν η παραγωγικότητα συνέβαλε κατά 0,6 ποσοστιαίες μονάδες ετησίως στην ανάπτυξη, στο μέλλον θα είναι μόνο 0,2 μονάδες.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτή την αδυναμία, όπως το υψηλό γραφειοκρατικό βάρος και το χαμηλό επίπεδο ψηφιοποίησης. Ωστόσο, η κύρια αιτία είναι η γερμανική εκπαιδευτική κρίση. Οι δεξιότητες των μαθητών συνεχίζουν να μειώνονται από το 2015. Σε σύγκριση με τις βιομηχανικές χώρες του ΟΟΣΑ, η Γερμανία βρίσκεται μόνο στο μέσο όρο.
Οι αδυναμίες του γερμανικού εκπαιδευτικού συστήματος έγιναν ακόμη πιο σαφείς κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κοροναϊού, όπως έδειξε το τεστ Pisa του 2022. Επιπλέον, η εκπαιδευτική ισότητα παραμένει χαμηλή. Η εκπαιδευτική αδυναμία μπορεί να εξηγηθεί μόνο εν μέρει από την αύξηση της μετανάστευσης.
6. Οι γερμανικές εταιρείες κάνουν πολύ λίγη έρευνα
Οι ευκαιρίες ανάπτυξης μιας οικονομίας εξαρτώνται καθοριστικά από το πόσο γρήγορα αλλάζει. Οι νέες επιχειρήσεις εισάγουν νέα επιχειρηματικά μοντέλα και είναι γενικά πιο καινοτόμες από τις παλιές, γεγονός που εξασφαλίζει υψηλότερη παραγωγικότητα.
Ωστόσο, η εταιρική δομή στη Γερμανία αλλάζει πολύ αργά σε διεθνή σύγκριση. Αυτό έχει να κάνει με τη δύσκολη πρόσβαση σε κεφάλαια, τις μη ελκυστικές συνθήκες για τους ιδρυτές και το υψηλό επίπεδο γραφειοκρατίας. Ταυτόχρονα, τα προβλήματα θέσης συνεπάγονται ότι οι καθιερωμένες επιχειρήσεις περιορίζουν τις δαπάνες για έρευνα και ανάπτυξη. Οι δαπάνες για την καινοτομία στη Γερμανία είναι μόνο ο μέσος όρος για τις χώρες του ΟΟΣΑ.
7. Οι τιμές της ενέργειας παραμένουν υψηλότερες
Οι τιμές της ενέργειας έχουν ανακάμψει και οι κορυφές των τελευταίων ετών θα πρέπει να ανήκουν στο παρελθόν. Ωστόσο, η εξομάλυνση είναι αποκαλυπτική: Οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος παραμένουν ανταγωνιστικό μειονέκτημα στη Γερμανία, ιδίως για την ενεργοβόρα βιομηχανία.
Η στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα καταστήσει την ηλεκτρική ενέργεια φθηνότερη μεσοπρόθεσμα. Αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν διαρθρωτικά μειονεκτήματα σε σύγκριση με άλλες χώρες, όπως οι λίγες ώρες ηλιοφάνειας για την ηλιακή ενέργεια ή ο μικρός θαλάσσιος χώρος για την αιολική ενέργεια.
Ακόμη και σε ευνοϊκές περιοχές της Γερμανίας κοντά στις ακτές, όπου υπάρχουν μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικά πάρκα, η Γερμανία είναι πιθανό να παραμείνει σε σημαντικό ανταγωνιστικό μειονέκτημα. Μέχρι το 2045, η ηλεκτρική ενέργεια για τη βιομηχανία θα είναι κατά 75% ακριβότερη από τον μέσο όρο των συγκρίσιμων χωρών, σύμφωνα με μελέτη της δεξαμενής σκέψης Dezernat Zukunft. Σε σχέση με τις φθηνότερες τοποθεσίες, όπως η Αυστραλία ή η Χιλή, η ενέργεια στη Γερμανία θα είναι διπλάσια σε κόστος.
Η κατάσταση δεν είναι διαφορετική για το υδρογόνο. Η Γερμανία θα το χρειαστεί σε μεγάλες ποσότητες για την παραγωγή ενέργειας, αλλά κυρίως στη βιομηχανία ως υποκατάστατο του φυσικού αερίου και του πετρελαίου. Μέχρι το 2045, το πράσινο υδρογόνο, δηλαδή το υδρογόνο που παράγεται από πράσινη ηλεκτρική ενέργεια, θα είναι πιθανότατα 30% ακριβότερο στη Γερμανία από ό,τι σε συγκρίσιμες χώρες. Σε σύγκριση με τις φθηνότερες τοποθεσίες, όπως η Αυστραλία ή οι ΗΠΑ, αναμένεται προσαύξηση έως και 65%.
8. Το κράτος επενδύει λιγότερα από όσα χάνει
Το κράτος δεν καταφέρνει να αντιμετωπίσει την υποβάθμιση των υποδομών, την έλλειψη εκσυγχρονισμού των σχολείων και την έλλειψη κατοικιών. Οι καθαρές δημόσιες επενδύσεις, δηλαδή οι επενδύσεις μείον τις αποσβέσεις, κυμαίνονται εδώ και χρόνια γύρω στο μηδέν. Ειδικά οι τοπικές αρχές δεν είναι πλέον σε θέση να συμβαδίσουν με τις επενδύσεις. Γι’ αυτούς, οι αποσβέσεις υπερβαίνουν τις νέες επενδύσεις.
9. Η πολιτική αβεβαιότητα είναι τεράστια
Η αβεβαιότητα μεταξύ του πληθυσμού και της οικονομίας σχετικά με τις συνθήκες του πολιτικού πλαισίου είναι παραδοσιακά υψηλή στη χώρα αυτή. Οι κρίσεις των τελευταίων ετών την έχουν επιδεινώσει ακόμη περισσότερο, όχι μόνο λόγω των συνεχιζόμενων διαφωνιών μεταξύ της εκάστοτε γερμανικής κυβέρνησης.
Ο δείκτης Baker-Bloom-Davis, που φέρει το όνομα και την ευθύνη τριών αμερικανών οικονομολόγων, δείχνει πόσο μεγάλη είναι η αβεβαιότητα. Ο δείκτης μετρά την αβεβαιότητα με βάση την κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης και δείχνει ένα σημαντικά υψηλότερο επίπεδο για τη Γερμανία από ό,τι για τις περισσότερες άλλες χώρες από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία.
Τα επόμενα χρόνια θα μπορούσαν να γίνουν ακόμη πιο ασταθή πολιτικά και, ως εκ τούτου, πιο αβέβαια, καθώς το κομματικό σύστημα αλλάζει δραματικά και δυνάμεις όπως το AfD γίνονται όλο και πιο επιτυχημένες.
10. Οι Γερμανοί αποταμιεύουν όλο και περισσότερο αντί να καταναλώνουν
Η μεγάλη αβεβαιότητα αποτελεί διπλό πρόβλημα για την οικονομία. Η έλλειψη ασφάλειας σχεδιασμού εμποδίζει τις επενδύσεις. Ταυτόχρονα, η αβεβαιότητα έχει αντίκτυπο στα ιδιωτικά νοικοκυριά. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι ο πληθωρισμός έχει μειωθεί σημαντικά τους τελευταίους μήνες και οι μισθοί αυξάνονται, αλλά η κατανάλωση εξακολουθεί να μην ανακάμπτει. Προφανώς, οι άνθρωποι τοποθετούν τα χρήματά τους σε υψηλά επίπεδα αντί να τα ξοδεύουν από φόβο για ακόμη χειρότερες εποχές. Αν αυτή η συμπεριφορά εδραιωθεί δομικά, θα μειώσει και την ανάπτυξη μακροπρόθεσμα.
Πηγή: www.newsit.gr