Η ιστορία της Μισέλ Μουτόν είναι μια απλή ιστορία. Το κορίτσι συναντά το αγόρι. Το αγόρι ζητάει από το κορίτσι ραντεβού. Την παίρνει μαζί του για ράλι. Ο πατέρας του κοριτσιού δεν συμπαθεί το αγόρι. Έτσι, αγοράζει στο κορίτσι ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο και της λέει να πάει μόνη της σε αγώνες ράλι. Το κορίτσι κατακτά τον κόσμο των ράλι. Το κορίτσι λεγόταν Μισέλ Μουτόν (Michéle Mouton) και μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν «αρκετά εκτός ραντάρ» – εκτός, ίσως, από το γεγονός ότι άρχισε να οδηγεί το Citroen 2CV του πατέρα της στη Γαλλική Ριβιέρα όταν ήταν δεκατεσσάρων ετών.
Το 1972, γνώρισε έναν νεαρό Ιταλό οδηγό αγώνων που ονομαζόταν Ζαν Ταϊμπί και την προσκάλεσε στο Ράλι Κορσικής. Εκείνη τη φορά, η Μουτόν ήταν απλώς θεάτρια. Αλλά λίγους μήνες αργότερα, τον Ιανουάριο του 1973, οδήγησε μαζί με τον Ζαν στο διάσημο Ράλι Μόντε Κάρλο.
Ένα κορίτσι στα ράλι
Στον πατέρα της Μισέλ άρεσε η ιδέα να τρέξει η κόρη του σε αγώνες ράλι, καθώς και ο ίδιος επιθυμούσε να γίνει διάσημος οδηγός αγώνων. Όμως δεν του άρεσε ο Ταϊμπί, τον οποίο θεωρούσε πολύ αλαζόνα, και ειδικά δεν του άρεσε το σχήμα του αυτοκινήτου του. Είπε στην κόρη του: «Αν θέλεις να συνεχίσεις με το ράλι, πρέπει να γίνεις οδηγός. Θα σου αγοράσω ένα αυτοκίνητο και θα λαμβάνεις κανονικό μισθό από εμένα για μία σεζόν, ώστε να μπορέσεις να δείξεις τι μπορείς να κάνεις».
Τα υπόλοιπα, όπως λένε, είναι ιστορία.
Η Μουτόν με τις οικονομίες της οικογένειας και αγόρασε ένα γυαλιστερό καινούργιο Alpine A110, μια δημοφιλής επιλογή για τους οδηγούς ράλι εκείνη την εποχή. Δημιούργησε μάλιστα μια αγωνιστική ομάδα, αποτελούμενη από φίλους και γείτονες, και την ονόμασε Groupe Compétition Grasse.
Το αστέρι της Μισέλ άρχισε να λάμπει έντονα. Κατά την πρώτη της σεζόν, το 1973, μόλις έβρισκε το δρόμο της στα ράλι, αλλά ήδη έδειχνε πολλά υποσχόμενη – τερμάτισε 8η στο γυναικείο αγώνισμα στο Tour de Corse. Το 1974, αγωνιζόταν ήδη σε κανονικούς αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλι, καταλαμβάνοντας τη 12η θέση στη γενική κατάταξη στο αγαπημένο της Tour de Corse και συνεχίζοντας να γίνεται πρωταθλήτρια Γαλλίας και Ευρώπης στις γυναίκες.
«Άρχισε να βρέχει, θυμάμαι και άρχισα να τους προσπερνάω όλους. Έτρεχα με slicks. Στα pits, μου έλεγαν `Μισελ, πρέπει να σταματήσεις`, αλλά εγώ δεν ήθελα γιατί τους προσπερνούσα όλους»
Στο θρυλικό 24h LeMans και το «θηρίο»
Η επόμενη χρονιά, το 1975, ήταν μια μεγάλη χρονιά. Η γαλλική πετρελαϊκή εταιρεία Elf αναγνώρισε το ταλέντο της και της προσέφερε μια χορηγία, μεταφέροντας τελικά τη Μισέλ στον κόσμο του επαγγελματικού ράλι. Και πήρε την πρώτη από τις πολλές προσφορές για να δοκιμάσει αγώνες πίστας: ως μέλος ενός πληρώματος μόνο γυναικών, έφερε το πρωτότυπο Moynet LM75 Le Mans στην πρώτη θέση της κατηγορίας στο θρυλικό 24h LeMans.
«Άρχισε να βρέχει, θυμάμαι και άρχισα να τους προσπερνάω όλους. Έτρεχα με slicks. Στα pits, μου έλεγαν `Μισελ, πρέπει να σταματήσεις`, αλλά εγώ δεν ήθελα γιατί τους προσπερνούσα όλους».
Η επόμενη μεγάλη αλλαγή στην καριέρα της Μισελ ήρθε το 1977, όταν υπέγραψε συμβόλαιο με τη Fiat για να οδηγήσει το 131 Abarth – ένα θηρίο που, σύμφωνα με τα δικά της λόγια, «οδηγούνταν σαν μεγάλο φορτηγό, όχι σαν αυτοκίνητο».
Ακόμη και οδηγώντας ένα τόσο άγριο αυτοκίνητο, συνέχισε να επιτυγχάνει σπουδαία αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένης της νίκης στο ράλι Tour de France, αφού τερμάτισε το Tour de Corse με το Fiat 131 Abarth το 1980.
Με έναν τρόπο που θα γινόταν γνωστός στη Μισέλ, ο Μπερνάρ ήταν έξαλλος, πεπεισμένος ότι αυτή η γυναίκα θα τον ωθούσε να καταστρέψει το αυτοκίνητό του
Σε έναν αντρικό κόσμο
Πριν από το ράλι Μόντε Κάρλο της επόμενης χρονιάς, όμως, ήρθαν άσχημα νέα από το Τορίνο. Μπορούσαν να υποστηρίξουν μόνο πέντε αυτοκίνητα και δεν είχε μείνει θέση για τη Μουτόν. Έπρεπε να δανειστεί μια Lancia Stratos την οποία οδηγούσε συνήθως ο Μπερνάρ Νταρνικά, ένας από τους οδηγούς της Fiat.
Με έναν τρόπο που θα γινόταν γνωστός στη Μισέλ, ο Μπερνάρ ήταν έξαλλος, πεπεισμένος ότι αυτή η γυναίκα θα τον ωθούσε να καταστρέψει το αυτοκίνητό του. Τερμάτισε στην έβδομη θέση, την καλύτερη θέση από όλες τις Lancia στο ράλι. Και ο Νταρνικά μάλλον θυμόταν με πικρία τα λόγια του τον Σεπτέμβριο, όταν η Μουτόν πάλευε μαζί του για την πρώτη θέση, μέχρι που κατέστρεψε τη Lancia Stratos του, υπερθερμαίνοντας τον κινητήρα.
Photo: Wikimedia Commons
Έτος με Quattro
Τότε, ήρθε ένα τηλεφώνημα: το αφεντικό της ομάδας εργοστασίων της Audi της πρόσφερε μια «βόλτα» για την επόμενη σεζόν με το νέο Quattro. Το τερατάκι με τους 300 ίππους και την τετρακίνηση ήταν κάτι που δεν είχε ξαναγίνει στον κόσμο των ράλι.
Χρειάστηκε να περάσει ένας χρόνος – και ένα ακόμη σοβινιστικό σχόλιο – για να γίνει η Μισέλ Μουτόν πρωτοπόρος. Αφού ο θρυλικός οδηγός ράλι Άρι Βάτανεν είπε το 1981 «ποτέ δεν μπορούα να φανταστώ ότι θα χάσω από μια γυναίκα», η Μισέλ συνέχισε να κερδίζει τον πρώτο της αγώνα WRC στο Σαν Ρέμο, και έγινε η πρώτη γυναίκα που το κατάφερε ποτέ.
Η επόμενη χρονιά ήταν δύσκολη για τη Μουτόν. Κατά τη διάρκεια του μαραθώνιου ράλι της Ακτής Ελεφαντοστού, έμαθε ότι ο πατέρας της είχε πεθάνει – αλλά εκπλήρωσε την τελευταία του επιθυμία, να ξεκινήσει στον αγώνα και να δώσει τον καλύτερό της εαυτό. Και αν δεν είχε ένα ατύχημα 600 χιλιόμετρα πριν από τον τερματισμό, θα μπορούσε να είχε κερδίσει, κάτι που θα της άνοιγε τον δρόμο για το πρωτάθλημα οδηγών. Τελικά, ο Βάλτερ Ρερλ κέρδισε και έγινε ο πρώτος οδηγός του WRC που κερδίζει δύο συνεχόμενους τίτλους.
Η Μισέλ Μουτόν το 1982 κέρδισε το θρυλικό Ράλι Ακρόπολις -«ένα από τα τέσσερα που κέρδισα εκείνη τη χρονιά» θα πει η ίδια. «Οδηγούσαμε σε βράχους και πέτρες, όχι σε δρόμο»
Τα τέρατα έρχονται
Η Μισέλ Μουτόν το 1982 κέρδισε το θρυλικό Ράλι Ακρόπολις -«ένα από τα τέσσερα που κέρδισα εκείνη τη χρονιά» θα πει η ίδια. «Το κοινό ήταν απίστευτο. Ήταν στο δρόμο μαζί μας. Ήταν μέρος του παιχνιδιού. Τίποτα δεν μπορούσαμε να κάνουμε. Έπρεπε να οδηγήσουμε, προσπαθώντας να μην ακουμπήσουμε κανέναν και αυτό ήταν το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε. Τους ένιωθες στον δρόμο, δεν τους έβλεπες πολύ καλά, αλλά τους ένιωθες. Ήταν τρελό».
Από το 1983, το Group B έγινε το πιο τρελό και θρυλικό μέρος της ιστορίας του WRC. Οι χαλαρωμένοι κανόνες έφεραν τρελά επίπεδα ιπποδύναμης (πάνω από 400) και πρωτοφανή ταχύτητα. Όπως είπε ο Γιούχα Κάνκουνεν: «Το WRC είναι για αγόρια – αλλά το Group B ήταν για άνδρες». Και μια γυναίκα, θα πρέπει να προσθέσουμε.
Πίσω από το τιμόνι των τερατώδη Quattros, η Μουτόν έγινε μία από τους ελάχιστους ανθρώπους που ήταν σε θέση να ελέγξουν το αυτοκίνητο σε τρελές ταχύτητες ανάμεσα σε πλήθος τρελαμένων οπαδών. Και τα πήγε περίφημα.
Το 1984, η Μουτόν πήρε ένα Audi Quattro στο Pikes Peak στο Κολοράντο, τερματίζοντας ταχύτερη στην κατηγορία. Την επόμενη χρονιά, κέρδισε τη γενική κατάταξη, βάζοντας τέλος στη βασιλεία των αμερικανικών πρωτοτύπων V8.
Όταν ο θρυλικός Αμερικανός οδηγός αγώνων Αλ Άνσερ της έκανε μερικά σοβινιστικά σχόλια, εκείνη ανταπέδωσε: «Αν έχεις τα κότσια, μπορείς να προσπαθήσεις να τρέξεις και εσύ το ίδιο».
Καμία γυναίκα δεν το έχει επαναλάβει
Για το 1986, η Μισέλ βρήκε μια θέση στην ομάδα της Peugeot, οδηγώντας το νέο και ακόμα πιο γρήγορο 205 T16. Το μικρό γαλλικό αυτοκίνητο της επέτρεψε να κατακτήσει τη Γερμανία – ή τουλάχιστον το Γερμανικό Πρωτάθλημα Ράλι. Κερδίζοντας έξι από τους οκτώ αγώνες, η Μουτόν έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε ένα μεγάλο πρωτάθλημα ράλι.
Στο τέλος, ήταν και πάλι το Tour de Corse που άλλαξε τα πάντα. Μετά την τραγική συντριβή του Χένρι Τοϊβόνεν η Μισέλ Μουτόν αποφάσισε ότι αν το Group B τελείωνε, θα ήταν και το τέλος της καριέρας της στο ράλι. Και, όπως ξέρουμε, έτσι και έγινε.
Αλλά δεν ήταν το οριστικό τέλος της σχέσης της με το ράλι. Η Μισέλ Μουτόν υπήρξε η μακροχρόνια διευθύντρια της FIA στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι, επιβλέποντας τον κόσμο που κάποτε κατέκτησε – ένα κατόρθωμα που καμία γυναίκα δεν έχει επαναλάβει έκτοτε.
Πηγή: www.in.gr