Η πειραματική φάση της εισφοράς τέλους εισόδου στη Βενετία, που εφαρμόστηκε στο ιστορικό κέντρο της πόλης για το 2025, ολοκληρώθηκε με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Περισσότερα από 720.000 κουπόνια εκδόθηκαν κατά τη διάρκεια των 54 ημερών εφαρμογής, αποφέροντας έσοδα περίπου 5,4 εκατομμύρια ευρώ, διπλάσια από αυτά του 2024.
Το σύστημα, σύμφωνα με τη Δημοτική Αρχή, λειτούργησε αποτελεσματικά, με κλιμακωτά τιμολόγια (5 ή 10 ευρώ ανάλογα με την ημερομηνία) και μια καλά οργανωμένη υποδομή ελέγχου.
Ωστόσο, αυτή η επιτυχία εγείρει ένα κρίσιμο ερώτημα: μήπως, παρά την αύξηση του αρχικού τέλους, οι τουρίστες εξακολουθούν να είναι πρόθυμοι να πληρώσουν, απλώς «περνώντας» από την πόλη χωρίς να διανυκτερεύσουν; Αυτό θα σήμαινε ότι η εισφορά, στην τρέχουσα μορφή της, δεν αντιμετωπίζει τον πυρήνα του προβλήματος του υπερτουρισμού, αλλά απλώς διαχειρίζεται τα έσοδα από αυτόν.
Πίσω από τα εντυπωσιακά νούμερα και τη φαινομενική αποδοχή του συστήματος από τη δημοτική διοίκηση, υπάρχει ένα έντονο πνεύμα αντίστασης από τους ίδιους τους κατοίκους της Βενετίας. Αυτοί που βιώνουν καθημερινά την πόλη, αγωνίζονται να διαφυλάξουν την ψυχή της.
«Είμαστε μια μειοψηφία», δηλώνει η Τζιοβάνα Παπαρόνε, έμπορος στην οικογενειακή επιχείρηση Paparone 1908. «Αλλά είμαστε ζωντανοί. Και αποφασισμένοι να παλέψουμε για την πόλη μας».
Η ζωή στη Βενετία δεν είναι ίδια με την επίσκεψή της. Η φράση «η Βενετία είναι όμορφη, αλλά δεν θα μπορούσα να ζήσω εδώ» ακούγεται συχνά από τους τουρίστες. Όμως, για τους λιγότερους από 50.000 κατοίκους του κέντρου, οι οποίοι ζουν καθημερινά ανάμεσα σε περισσότερους από 50.000 επισκέπτες, η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Υψηλά ενοίκια, περιορισμένες υπηρεσίες και ένα ολοένα και πιο άδειο κέντρο σπρώχνουν νέους και δημιουργικούς ανθρώπους μακριά. Η έλλειψη σύνδεσης, ακόμη και με την ηπειρωτική χώρα, όπως σημειώνει η Βαλέρια Νέκιο, καθιστά την καθημερινότητα δύσκολη. Ο DJ Κριστιάνο Σπίλερ τονίζει τις πολύπλοκες υλικοτεχνικές δυσκολίες και την εμπορευματοποίηση των χώρων, με τις τιμές να εκτοξεύονται.


100 ευρώ ο τουρίστας, ένας φόρος επιβίωσης;
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, έρχεται η πρόταση που έχει σοκάρει μερίδα του τύπου στην Ιταλία. Ένας φόρος 100 ευρώ για τους ημερήσιους τουρίστες. Η ιδέα προτάθηκε από τον Σέτρακ Τοκατσιάν, πρόεδρο της Ένωσης Πλατείας Αγίου Μάρκου και ιδιοκτήτη γνωστού κοσμηματοπωλείου.
«Εμείς, οι κάτοικοι της πόλης, βρισκόμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης», δήλωσε στην Corriere della Sera ο Τοκατσιάν. «Οι τουρίστες που έρχονται τη μέρα δεν φέρνουν τίποτα στην πόλη. Δεν αγοράζουν τίποτα, δεν τρώνε σε εστιατόρια, αλλά χρησιμοποιούν δημόσιες υπηρεσίες. Βγάζουν σέλφι, ταΐζουν περιστέρια, αγοράζουν από πλανόδιους πωλητές που εργάζονται παράνομα και βγάζουν χρήματα πουλώντας κινεζικά προϊόντα, ενώ εμείς, που εργαζόμαστε νόμιμα, δεν πουλάμε τίποτα».
Ο ίδιος προσθέτει ότι έχουν μειωθεί οι διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχεία και οι επισκέψεις σε εστιατόρια, αναφέροντας ότι βλέπει πολλές οικογένειες να μοιράζονται ένα μόνο γεύμα.


«Ή αυτοί ή εμείς»
Το αν τα 100 ευρώ είναι ένα «αποδεκτό» τέλος είναι μια ερώτηση με πολλές απαντήσεις. Για τους κατοίκους της Βενετίας, που βλέπουν την πόλη τους να ασφυκτιά και τον χαρακτήρα της να αλλοιώνεται, ένα τόσο υψηλό τίμημα ίσως φαντάζει ως η μόνη λύση επιβίωσης.
Ίσως αυτό το αντίτιμο να αποθαρρύνει τους «περαστικούς» τουρίστες που δεν συνεισφέρουν στην τοπική οικονομία, ενώ παράλληλα θα ενθαρρύνει όσους είναι διατεθειμένοι να διανυκτερεύσουν και να ξοδέψουν χρήματα στην πόλη.
Από την άλλη πλευρά, για τους τουρίστες, ένα τόσο υψηλό αντίτιμο θα μπορούσε να περιορίσει σημαντικά την πρόσβαση σε έναν μοναδικό προορισμό, καθιστώντας τον προνόμιο λίγων.
Τα δεδομένα από την πειραματική φάση δείχνουν ότι η ζήτηση παραμένει ισχυρή ακόμη και με ένα τέλος, κάτι που υποδηλώνει ότι το πρόβλημα του υπερτουρισμού δεν είναι απλά ζήτημα τιμής, αλλά διαχείρισης ροών και προφίλ επισκεπτών.
Η Βενετία βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, αναζητώντας τον τρόπο να διατηρήσει την αυθεντικότητά της χωρίς να χάσει την παγκόσμια ταυτότητά της. Το ίδιο και πολλές άλλες πόλεις και προορισμοί που μαστίζονται από την επιδημία του κοστοβόρου υπερτουρισμού. Λύση καμία, προβλήματα πολλά.
Πηγή: www.in.gr