Το Πήλιο φημίζεται για την γραφικότητά του αλλά και για το σύνολο των παραδοσιακών του οικισμών που ξεχωρίζουν για την ομορφιά τους.
24 χωριά έχει το Πήλιο, το ένα καλύτερο από τ’ άλλο! Ορεινά και παραθαλάσσια, μικρά ή μεγαλύτερα, δημοφιλή ή και άγνωστα, το σίγουρο είναι ότι οι επιλογές είναι πολλές και όποιο χωριό και αν επιλέξετε -ή ακόμα καλύτερα μια συνδυαστική επιλογή ώστε να επισκεφθείτε όσο περισσότερα γίνεται- θα περάσετε υπέροχα!
Το Πήλιο πέρα όλων είναι ένα από τους δημοφιλέστερους ελληνικούς προορισμούς τόσο για εκδρομή όσο και για πολυήμερες διακοπές έχοντας ένα ακόμη avantage: ότι είναι προορισμός για όλο τον χρόνο, χειμώνα ή καλοκαίρι,άνοιξη και φθινόπωρο το Πήλιο διαθέτει τα αντίστοιχα χωριά, ορεινά ή παραθαλάσσια και ένα πλήθος δραστηριοτήτων και εμπειριών.
Πήλιο: Το βουνό των Κενταύρων…
Το Πήλιο το βουνό της Μαγνησίας γνωστό επίσης ως βουνό των Κενταύρων, -άλλωστε κατά τη μυθολογία αποτελούσε την πατρίδα των Κενταύρων- και η θερινή κατοικία των θεών σύμφωνα με το μύθο έχει υψόμετρο 1.624 μέτρων (κορυφή Πουριανός Σταυρός), βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από τον Βόλο και εκτείνεται από τα βορειοδυτικά προς τα νοτιοανατολικά του νομού. Η ψηλότερη κορυφή του βρίσκεται προς τη βόρεια πλευρά του βουνού και δεν είναι επισκέψιμη ενώ έχει αρκετές ακόμα ψηλές κορυφές που είνια επισκέψιμες όπως το Κοτρώνι (1550 μέτρα) και το Πλιασίδι (1547 μέτρα).
Το βουνό είναι κατάφυτο από δάση με πανύψηλες οξιές, βελανιδιές, πεύκα, πλατάνια, αγριοκαστανιές και υβριδογενή ελάτη . Στα χαμηλότερα υψόμετρα υπάρχουν καλλιέργειες με μηλιές στις ανατολικές πλαγιές, με ελιές στα νότια καθώς και πολύ πυκνή βλάστηση.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι και η υδρολογική του φύση καθώς οι ανατολικές πλαγιές δέχονται πολύ μεγάλα ποσά βροχής και χιονιού που ξεπερνάνε κατά πολύ τη μέση τιμή της πεδινής Θεσσαλίας ενώ δεν λείπουν και οι πολλές πηγές (περίπου 70 στο σύνολο!) παρόλο που η μορφολογία του εδάφους θεωρητικά δεν το επιτρέπουν. Πολύ σημαντικές πηγές είναι αυτές της Καλιακούδας και της Λαγωνίκας. Θα δείτε επίσης μεγάλες ρεματιές και δεκάδες μικρά ρέματα αλλά όχι ποτάμια με σταθερή ροή. Η περιοχή είναι προστατευόμενος βιότοπος του δικτύου NATURA με πολύ πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Highlight φυσικά, τα περίφημα χωριά του που συγκεντρώνονται, στους πρόποδες και τις πλαγιές του σε ψηλότερο ή χαμηλότερο υψόμετρο και από τα πιο διάσημα και δημοφιλή χωριά όλης της χώρας.
Εδώ συγκεντρώσαμε τα ομορφότερα πηλιορείτικα χωριά και κάνουμε μια βόλτα στο καθένα αποκαλύπτοντας τις ομορφιές τους!
Τα ομορφότερα χωριά του Πηλίου
1.Μακρινίτσα
Η Μακρινίτσα, αυτό το πανέμορφο χωριό του Πηλίου, βρίσκεται σκαρφαλωμένη σε υψόμετρο από 300 μ. μέχρι 850 μ. και χτίστηκε το 1204, όπως ενημερώνει τους επισκέπτες της μία πινακίδα λίγο πριν την κεντρική πλατεία.
Όταν την επισκέφτηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος το 1934 μαγεμένος με τη θέα προς την πόλη του Βόλου και τον Παγασητικό κόλπο την ονόμασε «μπαλκόνι του Πηλίου».
Το χωριό ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική του φυσιογνωμία, τα καλοδιατηρημένα και αναστηλωμένα αρχοντικά του, τα γραφικά και αριστοτεχνικά καλντερίμια του, τις 60 περίπου παραδοσιακές του κρήνες (από τις οποίες οι 40 έχουν χαρακτηριστεί ιστορικά διατηρητέα μνημεία) και το καταπράσινο τοπίο με τα πλατάνια, τις καστανιές, τις καρυδιές και τις οξιές.
Τη δεκαετία του 1960 ο ΕΟΤ αναστήλωσε τρία αρχοντικά (του Σισιλιάνου, του Ξηραδάκη και του Μουσλή) και τα μετέτρεψε σε ξενώνες δίνοντας το έναυσμα για την τουριστική ανάπτυξη της Μακρινίτσας ενώ το 1980 χαρακτηρίστηκε διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός απόλυτης προστασίας.
Το πιθανότερο είναι ότι το όνομά του, το χωριό το οφείλει στην ύπαρξη του μοναστηριού της Μακρινιτίσσης Θεοτόκου Οξείας Επισκέψεως (13ος αι.) που ιδρύθηκε από τον άρχοντα της Μαγνησίας Κωνσταντίνο Μαλιασηνό.
Γύρω από τη Μονή άρχισαν σιγά σιγά να σχηματίζονται οι πρώτοι οικιστικοί πυρήνες κυρίως από τους ακτήμονες εργάτες που δούλευαν στα πλούσια κτήματα του μοναστηριού. Ιδιαίτερη ανάπτυξη γνώρισε κατά τον 18ο και τον 19ο αιώνα όταν ιδρύθηκαν τα περίφημα σχολεία της (τέσσερα δημοτικά, ένα διδακτήριο και ένα Παρθεναγωγείο).
Οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν ενάντια στους Οθωμανούς μαζί με τα περισσότερα χωριά του Πηλίου και την υπόλοιπη Ελλάδα, το 1821. Παρόλα αυτά, όταν ο Τούρκος πασάς Δράμαλης κατέβηκε νότια για να καταπνίξει την επανάσταση στην Πελοπόννησο, ισοπέδωσε στο πέρασμά του το πλούσιο κεφαλοχώρι.
Παρά το γεγονός όμως ότι ολόκληρο το χωριό πυρπολήθηκε, τα επιβλητικά αρχοντικά του σαν τον Φοίνικα ξαναγεννήθηκαν μέσα από της στάχτες τους και σήμερα στέκονται ψηλά και περήφανα για το ένδοξο παρελθόν τους.
Η Μακρινίτσα σήμερα είναι ένα χωριό πραγματικό κόσμημα. Μπαίνοντας στο χωριό (περπατώντας – αυτοκίνητα δεν επιτρέπονται στον οικισμό) σε καλωσορίζει η ωραιότερη ίσως πλατεία της ορεινής Ελλάδας με τα αιωνόβια πλατάνια και τις βρύσες με το κρυστάλλινο «Αθάνατο νερό» όπως λένε οι ντόπιοι.
Από εδώ η θέα είναι εκπληκτική!
Εδώ βρίσκεται ο ναός του Αϊ-Γιάννη του 19ου αι., αλλά και το διάσημο παραδοσιακό καφενείο με την τοιχογραφία του Λέσβιου λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ.
Μετά το παλιό καφενείο ένα καλντερίμι θα σε οδηγήσει στη συνοικία της Αγ. Τριάδας, όπου ξεχωρίζει ο πύργος των Αξελών.
Αξίζει να επισκεφτείτε το «Μουσείο λαϊκής τέχνης και ιστορίας Πηλίου», που στεγάζεται στο αρχοντικό Τοπάλη, με πλήθος λαογραφικών εκθεμάτων από ολόκληρο το Πήλιο, (παραδοσιακά κουστούμια, βιβλία, παλιές φωτογραφίες, εργαλεία, κειμήλια, φιρμάνια, κοσμήματα, το λάβαρο του 1878, όπλα, εξαρτήματα παρασκευής τσίπουρου και μια εκπληκτική συλλογή από έργα του λαϊκού Πηλιορείτη ζωγράφου Ν. Χριστόπουλου).
Στη Μακρινίτσα το 1969 γυρίστηκαν οι περισσότερες σκηνές της γνωστής ελληνικής ταινίας «Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά», με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
2.Πορταριά
Η ομορφιά όμως δεν σταματά… Πολύ κοντά στην Μακρυνίτσα βρίσκεται και το παραδοσιακό χωριό της Πορταριάς, με τα τρεχούμενα νερά, κρυμμένο μέσα στην πυκνή βλάστηση και τους μύθους του όρους των Κενταύρων.
Το «Κεφαλοχώρι» του Πηλίου, η Πορταριά, µε τα παραδοσιακά χρώµατα και την αξιόλογη τουριστική υποδοµή, το θαυµάσιο φυσικό περιβάλλον, τα πετρόχτιστα αρχοντικά, τα γραφικά καλντερίµια, τις βρύσες µε τα τρεχούµενα νερά, αλλά και την µοναδική θέα στη γειτονική Μακρυνίτσα, το Βόλο και τον Παγασητικό κόλπο, θα µαγέψουν και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη.
Μπορείτε να πιείτε τον καφέ σας, στην πλατεία σήµα κατατεθέν του χωριού, µε τα εντυπωσιακά πλατάνια.
Η Πορταριά είναι η είσοδος των χωριών του Πηλίου και κατά το παρελθόν υπήρξε το πιο σημαντικό εμπορικό κέντρο και των 24 χωριών. Στο χωριό ξεχωρίζουν τα νεοκλασικά αρχοντικά εκ των οποίων κάποια λειτουργούν ως ξενώνες. Στην Πορταριά βρίσκεται επίσης το θρυλικό ξενοδοχείο “Θεοξένεια” που μετά το 1900 θεωρούνταν το μεγαλύτερο και το πολυτελέστερο όλων των Βαλκανίων! Κάθε χρόνο, τον Αύγουστο στην Πορταριά αναβιώνει το έθιμο του Πηλιορείτικου γάμου.
Tip. Αγοράστε τοπικά προϊόντα (λικέρ, γλυκά του κουταλιού, ζυµαρικά κλπ) από τον γυναικείο αγροτουριστικό συνεταιρισµό.
3.Τσαγκάραδα
Η Τσαγκαράδα είναι σίγουρα ένα από χωριά που τα συνδυάζει όλα. Βρίσκεται 55 χλμ. μακριά από τον Βόλο και είναι ένα από τα πιο γνωστά και όμορφα χωριά του Πηλίου. Οι απόψεις σχετικά με την προέλευση του ονόματος της περιοχής διίστανται καθώς πολλοί λένε ότι είναι σλάβικης προέλευσης και παραπέμπει στη φράση «ωραία θέα», ενώ άλλοι πως έχει να κάνει με τα «τσαγκάδια», δηλαδή τα κοπάδια που υπήρχαν εκεί.
Το χωριό βρίσκεται στις πλαγιές του Πηλίου, περιτριγυρίζεται από δάση και αποτελείται από τέσσερις μικρότερους οικισμούς, οι οποίοι παίρνουν το όνομά τους από τις εκκλησίες που βρίσκονται στις κεντρικές πλατείες: οι Άγιοι Ταξιάρχες, η Αγία Παρασκευή που βρίσκεται από το 1909 στην κεντρική πλατεία του οικισμού, ο Άγιος Στέφανος και η Αγία Κυριακή που είναι μακρύτερα από τις υπόλοιπες και πιο χαμηλά, πιο κοντά στη θάλασσα από τις άλλες.
Ο οικισμός της Τσαγκαράδας χτίστηκε αρχές του 17ου αιώνα, κάπου το 1600 μ.Χ., ενώ στο υπέδαφος του έχουν βρεθεί τάφοι και κειμήλια που χρονολογούνται και από τον 14οαιώνα. Ο φόβος που υπήρχε εκείνα τα χρόνια για τους πειρατές έκανε τους κατοίκους της περιοχής να μετακινηθούν όλο και πιο ψηλά στον οικισμό, εγκαταλείποντας το παραλιακό κομμάτι του.
Χαρακτηριστικό της Τσαγκαράδας αποτελεί επίσης και η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, γνωστή ως «Πηλιορείτικη». Τέτοια παραδείγματα αποτελούν η Εμπορική Σχολή, το Νανοπούλειο και το υδραγωγείο των Αγίων Ταξιαρχών.
Όσοι αγαπούν το περπάτημα και την πεζοπορία θα βρουν στην Τσαγκαράδα αυτό που έψαχναν. Υπάρχουν διάφορες διαδρομές για να ακολουθήσει κανείς ενώ ακόμη και η βόλτα στα γραφικά καλντερίμια είναι υπέροχη!
Παρότι χαρακτηρίζεται από τη βουνίσια και άγρια ομορφιά της, η Τσαγκαράδα είναι το σημείο που το βουνό βουτάει στα νερά του Αιγαίου… Έχει πολύ ιδιαίτερες παραλίες που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν ακόμη και από ένα κυκλαδίτικο νησί. Με πιο ξεχωριστό από όλους το Μυλοπόταμο, με τους απόκρημνους βράχους και τον αμμουδερό χρυσό θησαυρό του, ορίζει τη θάλασσα σε δύο κομμάτια διχοτομώντας τη, με την παρουσία ενός επιβλητικού βράχου. Εξίσου όμορφος είναι και ο καταπράσινος κόλπος της Φακίστρας που είναι απομονωμένος και δύσβατος. Ανάμεσα τους βρίσκεται η τρίτη και τελευταία παραλία της περιοχής, η βραχώδης Καραβοστασιά.
Tip. Σε κοντινή απόσταση από την Τσαγκαράδα, βρίσκεται μία από τις πιο αγαπημένες παραλίες του ανατολικού Πηλίου. Σαν προστατευμένη από απόκρημνα βράχια, η Φακίστρα επιφυλάσσει την άγρια ομορφιά της και τα τιρκουάζ νερά της σε όποιον κάνει τον κόπο να κατηφορίσει μέχρι τον κολπίσκο.
Στην Τσαγκαράδα βρίσκεται ένας από τους γηραιότερους πλάτανους στην Ευρώπη!
Ο πλάτανος της Τσαγκαράδας θεωρείται ένα από τα γηραιότερα πλατάνια της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης με την ηλικία του σύμφωνα με τους δασολόγους να φτάνει τα 1.000 χρόνια. Βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της Τσαγκαράδας, την Αγία Παρασκευή και αποτελεί το στολίδι του χωριού. Η περίμετρος του κορμού του ανέρχεται στα 15 μέτρα, ενώ η κώμη του είναι τόσο μεγάλη ώστε είναι δυσχερής η μέτρησή της.
Χαρακτηριστικό είναι ότι οι ρίζες του φτάνουν τα τέσσερα μέτρα κάτω από το πλακόστρωτο της πλατείας. Λέγεται μάλιστα ότι η μακροζωία του οφείλεται στις πηγές πάνω στις οποίες έχει απλωθεί.
Το φθινόπωρο είναι μια ιδανική εποχή για να επισκεφτεί κάποιος την Τσαγκαράδα και να την εξερευνήσει χωρίς να σημαίνει ότι δεν είναι εξίσου όμορφα κάθε άλλη εποχή του χρόνου. Ανήκει στην κατηγορία των ρομαντικών χωριών με τα αιωνόβια πλατάνια, τα τρεχούμενα νερά και τα παραδοσιακά αρχοντικά να πρωταγωνιστούν στο μοναδικό σκηνικό.
4.Ζαγορά
Επόμενη “στάση” η όμορφη Ζαγορά Πηλίου με τα πετρόκτιστα αρχοντικά και τα γραφικά σοκάκια.
Μπορεί να διατηρεί ένα σχετικά ήσυχο προφίλ σε σχέση με άλλα πηλιορείτικα χωριά , αποπνέει, όµως, µια αίσθηση του τόπου εκείνου που δεν τον βλέπεις απλώς αλλά τον ζεις!
Η Ζαγορά δεν είναι γραφική µε την κλασική έννοια ούτε το πιο δηµοφιλές των χωριών του Βουνού των Κενταύρων. Έχει, όµως, την απόλυτη γοητεία της αυθεντικότητας. Απλωµένη σε µια καταπράσινη πλαγιά, χωρίζεται σε 4 συνοικίες –Αγία Παρασκευή, Αγία Κυριακή, Άγιος Γεώργιος, Σωτήρα–, έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισµός µε διώροφα αρχοντικά, πέτρινα γεφύρια και παραδοσιακές κρήνες και είναι υπερήφανη για την καλλιτεχνική και πνευµατική κληρονοµιά της.
Ξεκινήστε την περιήγησή σας µε µια βόλτα στις γειτονιές της, χαθείτε στα λιθόκτιστα καλντερίµια, ξαποστάστε στην Πλατεία του Αγ. Γεωργίου µε τα τεράστια πλατάνια, τα καφενεδάκια και τα ταβερνάκια και µπείτε στην οµώνυµη εκκλησία, για να θαυµάσετε το επίχρυσο τέµπλο και τον περίτεχνο άµβωνα.
Και, αν επιµένετε για αξιοθέατα θα τα βρείτε! Πρώτο και καλύτερο το Ελληνοµουσείο, το παλαιότερο σχολείο του Πηλίου, όπου µαθήτευσε, µεταξύ άλλων, και ο Ρήγας Φεραίος. Επόµενη στάση, η Βιβλιοθήκη της Ζαγοράς, µε ιστορία από τον 18ο αι. και µια σπάνια συλλογή, και ο Ναός της Αγίας Κυριακής µε το σκαλιστό τέµπλο, δείγµα της περίφηµης ξυλογλυπτικής του Πηλίου. Αυτά είναι τα µισά που µπορείτε να δείτε και να κάνετε στο χωριό.
Τα άλλα µισά «απλώνονται» στις µοναδικές περιπατητικές διαδροµές και τις δραστηριότητες, σε ένα µοναδικής οµορφιάς τοπίο, που µπορούν να πείσουν ακόµα και τον λιγότερο δραστήριο επισκέπτη. Από πεζοπορία, ποδηλασία, διαδροµές 4×4 στο δάσος της Μιτζέλας και οργανωµένες εκδροµές για canyoning στα φαράγγια της περιοχής, εδώ θα έρθετε σε απόλυτη επαφή µε τη φύση.
Ήξερες ότι…
Η κυριότερη πηγή πλούτου για τους κατοίκους της Ζαγοράς είναι τα µήλα; Ο ΠΟΠ κατακόκκινος καρπός ποικιλίας στάρκιν, που παράγεται κατ’ εξοχήν στην περιοχή, ταξιδεύει σε όλο τον κόσµο µε το εµπορικό σήµα Zagorin, από τον Αγροτικό Συνεταιρισµό Ζαγοράς, ο οποίος µάλιστα έχει ξεπεράσει τα 100 χρόνια συνεχούς παραγωγής και λειτουργίας.
5.Μηλιές
Σε απόσταση περίπου 30 χιλιομέτρων από τον Βόλο και υψόμετρο 400 μέτρων στο Πήλιο βρίσκονται οι όμορφες Μηλιές, ο πηλιορείτικος προορισμός που είναι διάσημος για την αρχιτεκτονική του αλλά και τον περίφημο «Μουτζούρη», το τρένο-σήμα κατατεθέν που συνδέει τις Μηλιές με τα Άνω Λεχώνια μέσα από μια πανέμορφη διαδρομή. Ξεναγηθείτε στο Πήλιο με το θρυλικό τρένο!
Λέγεται πως το χωριό ίδρυσαν κάτοικοι από τις Μηλιές της Εύβοιας, που αναζητούσαν καταφύγιο για να γλιτώσουν από τις επιδρομές των πειρατών. Με αυτό το κριτήριο επιλέχθηκε και η θέση του χωριού, με στόχο να μην «βλέπει» και να μην είναι ορατό από τη θάλασσα.
Η αρχιτεκτονική του χωριού αναδεικνύει τις Μηλιές σε «ορόσημο» του Πηλίου, με πυργόσπιτα και αρχοντικά να μεταφέρουν τον επισκέπτη σε άλλες εποχές. Η ιστορία του, είναι μεγάλη καθώς αποτέλεσε και πνευματική εστία των αρχών του 19ου αιώνα.
Είναι μάλιστα πατρίδα των Άνθιμου Γαζή και Γρηγόριου Κωνσταντά, οι οποίοι ίδρυσαν το 1814 τη σχολή «Ψυχής Άκος», που λειτουργεί σήμερα ως βιβλιοθήκη με σπάνια βιβλία και ιστορικά κειμήλια.
Στο χωριό ξεχωρίζει η εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, η οποία ανακαινίστηκε το 1741 ενώ είναι άγνωστο πότε χτίστηκε και από ποιον. Δείγμα και αυτή της τοπικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με αξιόλογες μεταβυζαντινές αγιογραφίες.
Ο θρυλικός «Μουτζούρης», το τρενάκι του Πηλίου, είναι από το 1985 διατηρητέο ιστορικό μνημείο. Η διαδρομή από τις Μηλιές μέχρι τα Άνω Λεχώνια, μέσα από την πλούσια πηλιορείτικη φύση και με θέα στον Παγασητικό, είναι από τις ωραιότερες που μπορεί κανείς να απολαύσει.
6.Κισσός
Ένα από τα ομορφότερα χωριά του Πηλίου αν και όχι τόσο γνωστό, είναι και ο Κισσός, το γραφικό χωριό που βρίσκεται σκαρφαλωμένο στις πλαγιές του βουνού των Κενταύρων και έχει απέραντη θέα στο Αιγαίο…
Μπορεί ο Κισσός να μην είναι ανάμεσα στα διάσημα και πολυακουσμένα ορεινά χωριά του Πηλίου, ωστόσο κερδίζει τον επισκέπτη με την γραφικότητά του και την υπέροχη θέα του στο γαλάζιο του Αιγαίου, την οποία μπορείτε να απολαύσετε από διάφορα σημεία.
Τον Κισσό θα τον συναντήσετε 48 χιλιόμετρα μετά από τον Βόλο, ενώ απέχει 12,1 χιλιόμετρα από το χιονοδρομικό κέντρο (21 περίπου λεπτά). Είναι ένα όμορφο παραδοσιακό χωριό, που, κατά τον ιστορικό Γ. Κορδάτο, η ονοµασία του προέρχεται από την παράφραση της λέξης “χρυσός”.
Παλαιότερα ο Κισσός ήταν ένα από τα μεγάλα χωριά του Πηλίου με 1500 μόνιμους κατοίκους. Σήμερα οι περίπου 500 άνθρωποι που μένουν εδώ ασχολούνται κυρίως με την καλλιέργεια οπωροφόρων (μηλιές, καστανιές), και λιγότερο με τον τουρισμό.
Βασικό χαρακτηριστικό του χωριού η πυκνή βλάστηση, αφού περιβάλλεται από καστανιές και πλατάνια, τα οποία δηµιουργούν πανέµορφα τοπία. Όσοι αγαπάτε την πεζοπορία μη χάσετε την ευκαιρία να περπατήσετε στα λιθόχτιστα καλντερίμια του πηλιορείτικου χωριού αλλά και σε κάποιο από τα μονοπάτια που ξεκινούν από αυτό απολαμβάνοντας ένα υπέροχο δάσος από καστανιές και οξιές.
Ο Κισσός είναι ιστορικό χωριό, καθώς εδώ λειτουργούσε κρυφό σχολειό από το 1753, στο οποίο δίδασκε για μικρό χρονικό διάστημα ο Ρήγας Φεραίος. Αξίζει να επισκεφτείτε την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, που η ιστορία της µετρά από τον 17ο αιώνα και είναι η σπουδαιότερη βασιλική του Πηλίου, όπως και το µικρό εκκλησιαστικό µουσείο, που στεγάζεται µέσα στην εκκλησία.
Στην πλατεία του χωριού θα δείτε την προτοµή του Ρήγα Φερραίου, ο οποίος µαθήτευσε στη Ζαγορά και πρωτοδίδαξε στον Κισσό. Κατά την παραµονή σας στο χωριό, καθίστε σε ένα από τα µικρά παραδοσιακά ταβερνάκια και καφενεία και δοκιµάστε νόστιµους µεζέδες, ψητά σούβλας και ντόπιο κρασί.
Tip: Βόλτα στην Πορταριά
Αν ξεκινήσετε από τον Βόλο και πριν φτάσετε στον Κισσό, κάντε αρχικά μια στάση στην Πορταριά η οποία απέχει μόλις 13 χιλιόμετρα και είναι το πρώτο ορεινό χωριό του Πηλίου (υψ. 650 μ.) που προσεγγίζει ο επισκέπτης από τον Βόλο, ενώ από τον Κισσό η Πορταριά απέχει 25 χιλιόμετρα. Ωστόσο, αν και η Πορταριά είναι από τα πιο γνωστά ανεπτυγμένα τουριστικά χωριά της περιοχής διατηρεί αναλλοίωτη την ευχάριστη ατμόσφαιρά και την πηλιορείτικη ταυτότητά της.
7.Λαύκος
Πέρα από τις Μηλιές, την Πορταριά, τη Τσαγκαράδα και τη Μακρινίτσα, τα πλέον γνωστά και διάσημα χωριά, το Πήλιο μάς προσκαλεί για μια εκδρομή και στο πανέμορφο και άγνωστο στους πολλούς Λαύκο!
Τα χωριά του Πηλίου είναι η καλύτερη επιλογή για μια εκδρομή αλλά και για να περάσετε υπέροχα διήμερα στη φύση, σε ένα ταξίδι που θα σας μείνει αξέχαστο. Ο Λαύκος είναι ένα γραφικό χωριουδάκι του νότιου Πηλίου που αγναντεύει τον Παγασητικό και τα νησάκια του, τον Αλατά και το Παλαιό Τρίκερι. Βασικό χαρακτηριστικό του, τα πετρόκτιστα σπίτια με τις παλιές κεραμοσκεπές αλλά και οι ολάνθιστες αυλές με ορτανσίες.
Μια βόλτα σε ένα από τα πιο παραμυθένια χωριά της Ελλάδας θα σας βοηθήσει να καταλάβετε πως επίκεντρο όλων είναι η πλατεία με τα μεγάλα κυπαρίσσια, όπου θα βρείτε υπέροχα καφενεία για χάζι και χαλάρωση. Τα 310 μέτρα υψόμετρο προσφέρουν υπέροχη θέα προς το χαρακτηριστικό ηλιοβασίλεμα του Παγασητικού, ενώ το ενδιαφέρον εδώ είναι και έντονα πολιτιστικό.about:blank
Πολιτιστικό ενδιαφέρον & πεζοπορία
Έχει τρία πανέμορφα μουσεία, το Λαογραφικό, το Φάμπειο και το Μουσείο Ραδιοφώνου, καθένα με τη δική του ιστορία να πει και να δείξει. Βασικό αξιοθέατο, το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, από όπου και ξεκίνησε το χτίσιμο του χωριού, αλλά και το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, λίγο έξω από το χωριό.
Για τους λάτρεις της πεζοπορίας, όλα τα μονοπάτια είναι σηματοδοτημένα και οδηγούν σε μια πλήρη εξερεύνηση της υπέροχης φύσης του Πηλίου. Στην κεντρική πλατεία του Λαύκου, μάλιστα, υπάρχει χάρτης με όλες τις διαδρομές.
Το παλαιότερο καφενείο στην Ελλάδα
Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε τα ταβερνάκια της πλατείας για φαγητό, δίνοντας έμφαση στις ντόπιες συνταγές και στα καλομαγειρεμένα πιάτα που σερβίρονται παντού. Άλλωστε οι κάτοικοι φροντίζουν τους επισκέπτες τους και με το παραπάνω. Και φυσικά θα κάνετε μια στάση στο καφενείο του Εμμανουήλ Φορλίδα, που λειτουργεί από το 1785, και είναι το παλαιότερο καφενείο στη χώρα!
Τα παλιά χρόνια λειτουργούσε στον πάνω όροφο του καφενείου, χάνι. Σε αυτό είχαν διαμείνει μεγάλες προσωπικότητες της ιστορίας, όπως ο Παπαδιαμάντης, ο Βάρναλης και ο Δελμούζος. Σήμερα το χάνι δεν λειτουργεί πια, ο κύριος Μανώλης όμως συνεχίζει να σερβίρει καθημερινά, παραδοσιακό ελληνικό καφέ μέσα σε μια ατμόσφαιρα που έχει διατηρήσει την γοητεία του χθες αναλλοίωτη στο πέρασμα των χρόνων.
Το καλοκαίρι ο πάντα ευγενικός και χαμογελαστός κύριος Μανώλης σερβίρει καφέ και αναψυκτικό κάτω από τα 9 πλατάνια της πλατείας και τον χειμώνα εντός του καφενείου, γύρω από την ξυλόσομπα, με τις παλιές φωτογραφίες στους τοίχους να μας ταξιδεύουν στο παρελθόν.
Σκοτεινό, αλλά με περίεργες ζώνες φωτός από τα μικρά παράθυρα, ένα δάπεδο από παλιά τσιμεντοκονία, στους τοίχους στρώσεις αλλεπάλληλες λουλακιού και ένα ταβάνι που αντέχει με κόπο το βάρος της ιστορίας των 242 χρόνων. Παλιές ψάθινες καρέκλες, τραπεζάκια με μάρμαρα Πηλίου και στη μέση η ξυλόσομπα.
8.Βυζίτσα
Ανακαινισμένα παλιά αρχοντικά, επιβλητικά πυργόσπιτα, που ενώνονται από ένα πλούσιο δίκτυο από πολύ καλά διατηρημένα καλντερίμια και ένα γνήσιο πηλιορείτικο τοπίο υποδέχονται τους ταξιδιώτες στη φιλόξενη Βυζίτσα.
Η Βυζίτσα είναι χωριό του Πηλίου, ένα από τα ωραιότερα ορεινά χωριά, χτισμένο σε υψόμετρο 500 μέτρων, στις πλαγιές του Πηλίου και έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός.
Ο διατηρητέος οικισμός του χωριού αποτελεί έναν από τους πιο προσεγμένους της Ελλάδας, ενώ έχει χαρακτηριστεί ένα ζωντανό μουσείο παραδοσιακής πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής, που εντυπωσιάζει κάθε επισκέπτη.
Χτισμένη σε υψόμετρο 500 μέτρων, ανάμεσα στα χωριά Πινακάτες και Μηλιές, η Βυζίτσα απέχει περίπου 30 χιλιόμετρα από την πόλη του Βόλου, ενώ προσφέρει θέα που κόβει την ανάσα στον Παγασητικό κόλπο και το Πήλιο, συνθέτοντας ένα σχεδόν παραμυθένιο σκηνικό.
Εδώ θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε την υπέροχη φύση, με τα πλατάνια, τα οπωροφόρα δέντρα, τους ελαιώνες και τα μυρωδάτα βότανα, να «αγκαλιάζουν» τον οικισμό.
Το χωριό διαθέτει μια υπέροχη κεντρική πλατεία, τα πιο πολυφωτογραφημένα αρχοντικά, ένα μαγευτικό φυσικό τοπίο και μοναδικά καλντερίμια που διασχίζουν όλο το χωριό.
Περιηγηθείτε στον φιλόξενο οικισμό και θαυμάστε από κοντά τα τρίπατα αρχοντικά, με την ξεχωριστή αισθητική, ανακαλύψτε τις λιθόκτιστες κρήνες με τα σκαλιστά μάρμαρα και καταλήξτε στην κεντρική πλατεία του χωριού με τα ψηλά πλατάνια και την εντυπωσιακή κρήνη.
Η Βυζίτσα είναι γεμάτη με όμορφους πύργους, πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής, ενώ πολλά από τα παλιά αρχοντικά της λειτουργούν ως ξενώνες, προσφέροντας μια μοναδική ρομαντική πρόταση διαμονής, μέσα στη φύση.
Το χωριό της Μαγνησίας είναι ένας από τους καλύτερα διατηρημένους ελληνικούς παραδοσιακούς οικισμούς, γεμάτο με όμορφους πύργους, όπως για παράδειγμα του Κόντου, του Γερουλάνου, του Βέργου, του Κατσανάκη, του Καραγιαννόπουλου και του Δήμου
Αξίζει να επισκεφθείτε την Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, που χτίστηκε το 1789, αλλά και την τρίκλιτη βασιλική εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής του 1725, το εκκλησάκι του Άθωνα και φυσικά η κεντρική πλατεία με τη λιθόκτιστη κρήνη και την σκεπαστή Κρήνη “Μούσγα” του 1888.
Αν θέλετε να γνωρίσετε περισσότερα χωριά του Πηλίου σε λίγες μέρες κάντε roadtrip ακολουθώντας δυο διαφορετικές, υπέροχες διαδρομές και ανακαλύψτε γνωστά και άγνωστα σημεία!
Τα αρχοντικά
Τα περισσότερα αρχοντικά είναι χτισμένα με ντόπια πέτρα και πλάκες. Ορατές είναι η λιθοδομή και οι ξυλοδεσιές. Διαθέτουν αυλές και μικρότερα παράσπιτα όπως φούρνο, σπίτι για τον επιστάτη και στάβλο.
Τα κτήρια έχουν αρκετή απόσταση μεταξύ τους και σπάνια δημιουργούν συγκροτήματα. Τα αρχοντικά της Βυζίτσας είναι συνήθως τριώροφα με τετράγωνη κάτοψη. Οι στέγες αποτελούνται από ξύλινα δοκάρια και η τελική τους στρώση αποτελείται από ντόπιες σχιστόπλακες.
Χαρακτηριστικό των κτηρίων επίσης είναι ότι η πρόσοψη άλλων είναι στον νότο και δεν έχουν ανοίγματα στον βορρά. Ο πάνω όροφος χρησιμοποιούταν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και γι’ αυτό έχει πολλά παράθυρα και δεν έχει τζάκι.
Τα υπνοδωμάτια βρίσκονται στη βόρεια πλευρά και στη νότια οι χώροι στους οποίους η οικογένεια βρισκόταν κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Η πυκνή βλάστηση είναι χαρακτηριστικό του χωριού. Παντού υπάρχουν αιωνόβια πλατάνια, ελαιώνες, οπωροφόρα δέντρα και βότανα.
Κόσμημα της Βυζίτσας αποτελεί και η μεγάλη πλακόστρωτη πλατεία με τα πλατάνια. Εκεί θα δοκιμάσετε ντόπιες σπεσιαλιτέ και θα ζεσταθείτε με τσιπουράκι από ντόπιους παραγωγούς.
Οι λάτρεις της φύσης και των υπαίθριων δραστηριοτήτων θα έχουν την ευκαιρία να ακολουθήσουν πολλές πεζοπορικές διαδρομές, όπως το μονοπάτι που ξεκινά από τη Βυζίτσα και καταλήγει στο σιδηροδρομικό σταθμό του «Μουτζούρη» στις Μηλιές.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα διαδρομή ξεκινά από το καλντερίμι δίπλα στη Ζωοδόχο Πηγή, περνά από τους καταρράκτες, τον οικισμό Αργυραίικα και καταλήγει στα Καλά Νερά.
Η Βυζίτσα με το υπέροχο φυσικό τοπίο που την περικλείει βρίσκεται ανάμεσα στις Μηλιές και τις Πινακάτες, σε απόσταση μόλις 30 χλμ. από την πόλη του Βόλου.
9.Άγιος Λαυρέντιος
Πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα ελληνικά χωριά. O Άγιος Λαυρέντιος, είναι ένα ορεινό χωριό του Δυτικού Πηλίου μόλις 20 χλμ. από τον Βόλο.
Το χωριό πήρε το όνομά από το ομώνυμο μοναστήρι του Άγιου Λαυρεντίου που βρίσκεται εκεί. Το πανέμορφο σκηνικό του χωριού πρωταγωνιστεί και μαγεύει κάθε επισκέπτη. Η πλούσια φύση, τα όμορφα γραφικά δρομάκια, οι ήχοι από τα ρυάκια και τα ρέματα και οι φιλόξενοι άνθρωποι είναι σήμα κατατεθέν του χωριού.
Το χωριό είναι ιδανικός προορισμός για οικογένειες, παρέες και ζευγάρια, που θέλουν να απολαύσουν την ηρεμία τους και να χαλαρώσουν κάθε εποχή του χρόνου ενώ τη διαμονή σας εδώ μπορείτε να τη συνδυάσετε με εκδρομή και σε άλλα όμορφα χωριά του Πηλίου όπως επίσης και με τον Βόλο. Από την Αθήνα απέχει οδικώς 350 χλμ., περίπου 4 ώρες.
10.Πινακάτες
Ένα από τα πιο όμορφα χωριά του Πηλίου, είναι οι Πινακάτες που αποτελούν το «μυστικό» του τόπου, που, σε συνδυασμό, με όλα όσα μπορείτε να κάνετε και να δείτε στην περιοχή γίνεται ο απόλυτος προορισμός! Είναι χτισμένο στις πλαγιές του Πηλίου με θέα τον Παγασητικό, σε υψόμετρο 580 μέτρα, περίπου 25 χλμ. ανατολικά από τον Βόλο και 5 χλμ. ανατολικά από τον Άγιο Γεώργιο Νηλείας.
Το χωριό διακρίνεται για τα ωραία αρχοντικά και το παρδοσιακό χρώμα. Να σημειωθεί πως οι αποστάσεις είναι μικρές από τα υπόλοιπα χωριά, για αυτό θα έχετε την ευκαιρία να επισκεφτείτε κάποια αυτά, όπως τον Άγιο Γεώργιο, τη Βυζίτσα αλλά και τις Μηλιές.
Γιατί Πινακάτες
Η ονομασία Πινακάτες προέρχεται από κάποιον από τους πρώτους κατοίκους του χωριού ο οποίος ονομάζονταν “πινακάς”, δηλαδή κατασκευαστής πήλινων ή ξύλινων πιάτων που στην πηλιορείτικη διάλεκτο αποκαλούνταν “πινάκια”.
Βασικό χαρακτηριστικό του τόπου η πηλειορίτικη αρχιτεκτονική στην πιο αυθεντική της μορφή, με τα σπίτια να ξεχωρίζουν για την παραδοσιακή ομορφιά τους. Και μπορεί να μην είναι μέσα στα διάσημα χωριά της περιοχής, ωστόσο προσφέρεται για να γνωρίσουμε εκ των έσω την ντόπια φιλοξενία και τις ομορφιές της φύσης.
Το μυστικό του Πηλίου
Απομονωμένο χωριό για πολλά χρόνια, ζούσε στην σκιά των διάσημων κοντινών του οικισμών, ωστόσο κατάφερε με την ομορφιά του τοπίου, την γραφικότητα, την φιλοξενία αλλά και τα νόστιμα εδέσματα που προσφέρονται στις ταβέρνες του να προσελκύει όλο και περισσότερους επισκέπτες που το λατρεύουν και επιστρέφουν πίσω ξανά και ξανά.
Περπατώντας στα λιθόστρωτα δρομάκια του χωριού θα απολαύσετε την αρχιτεκτονική των σπιτιών και θα κοντοσταθείτε δίπλα στις μαρμάρινες κρήνες με τα κρυστάλλινα νερά, κάτω από τα πλατάνια. Θα απολαύσετε καφέ και φαγητό στα καφενεία και εστιατόρια του χωριού, όπου οι κάτοικοι θα σας διηγηθούν πολλές ιστορίς του Πηλίου.
11. Κεραμίδι
Το Κεραμίδι είναι ένα πανέμορφο χωριό του Πηλίου, χτισμένο στις πλαγιές του Μαυροβουνίου, σε υψόμετρο 300 μέτρων και χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός. Απέχει από τη θάλασσα, συγκεκριμένα από τις ακτές του Αιγαίου μόλις 5 χιλιόμετρα και από τον Βόλο 4 χιλιόμετρα στο βόρειο-ανατολικό άκρο του νομού Μαγνησίας, στα όρια μεταξύ Πηλίου- Μαυροβουνίου.
Λιγότερο γνωστό από άλλα χωριά του Πηλίου αλλά εξίσου όμορφο, το Κεραμίδι χτίστηκε κατά τον 16ο αιώνα σε απομονωμένη περιοχή που αποτελούσε καταφύγιο από τους Τούρκους κατακτητές αλλά και από τους πειρατές που πραγματοποιούσαν συχνές επιδρομές στις ακτές του Αιγαίου.
Μέχρι την δεκαετία του 1950 ο οικισμός δεν είχε πρόσβαση από την στεριά και ο μόνος δρόμος επικοινωνίας ήταν ο θαλάσσιος. Πρόκειται για έναν πολύ γραφικό τόπο με το Αιγαίο να απλώνεται στα πόδια του και τη Χαλκιδική να διακρίνεται στο βάθος του ορίζοντα!
Το χωριό συνδυάζει συνδυάζει μοναδικά το βουνό με τη θάλασσα, αφού από τη μια βρίσκεται σε υψόμετρο 300 μέτρων μέσα στη φύση και από την άλλη σε απόσταση αναπνοής (5 χλμ.) βρίσκονται οι ακτές του Αιγαίου.
Το Κεραμίδι είναι παλιό χωριό, με 700 περίπου μόνιμους κατοίκους, που το καλοκαίρι με τους επισκέπτες, διπλασιάζονται! Στα παλαιότερα σπίτια του χωριού διακρίνονται υλικά αρχαίων ναών ενσωματωμένα στην κατασκευή. Η καρδιά του χωριού χτυπά στην πλατεία Λέοντος Μελά (γνωστή κατά τους παλιούς και ως «Αλωνάκι»), με τα πανύψηλα πλατάνια και τα τριγύρω μαγαζάκια. Τα παραδοσιακά ταβερνάκια-καφενέδες λειτουργούν χειμώνα-καλοκαίρι και βγάζουν τα τραπεζάκια τους ολόγυρα της πλατείας όταν ο καιρός το επιτρέπει.
Ακριβώς δίπλα, βρίσκεται ο ναός του Αγίου Γεωργίου, ρυθμού βασιλικής, με χαγιάτι γύρω-γύρω, σκεπή από πλάκα και χρονολογία θεμελίωσης το 1787, και το κτήριο του σχολείου με το λιθόστρωτο προαύλιο τα κυπαρίσσια και την υπέροχη θέα, που από εκεί κανείς μπορεί να δει σχεδόν όλο το Αιγαίο!
Σε μικρή απόσταση από την πλατεία, φτάνετε στο μικρό, αλλά ενδιαφέρον Εκκλησιαστικό Μουσείο. Ακολουθώντας τα καλντερίμια που ξεκινούν ακτινωτά από το κέντρο του χωριού, θα περιηγηθείτε στις παραδοσιακές γειτονιές…
Μια βόλτα πολύ ενδιαφέρουσα, καθώς το χωριό, όπως και πολλά χωριά του Πηλίου, διατηρεί την οικιστική του ταυτότητα και την αυθεντικότητα του και δεν έχει γίνει “τουριστικό”. Χαρακτηριστές εικόνες όπως αυτές με γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας να συνηθίζουν ακόμη να βγάζουν τις καρέκλες στο πλακόστρωτο για κουβέντα με τις γειτόνισσες, και με τα παιδιά, να μένουν ως αργά στα σοκάκια, παίζοντας, το επιβεβαιώνουν.
12. Χάνια
Τα όμορφα Χάνια, είναι ένας παραδοσιακός οικισμός που δεν είναι τόσο γνωστός όσο άλλοι, αλλά είναι πανέμορφος και επίσης είναι ο πιο ορεινός του Πηλίου.
Μπορεί να βουλώσουν τα αυτιά σου, στο 1,190 μ. υψόμετρο, αλλά τα Χάνια βρίσκονται στο ψηλότερο σημείο του Πηλίου. Ένας μικρός παραδοσιακός οικισμός, που είναι γνωστός για τρεις κυρίως λόγους: Το χιονοδρομικό Πηλίου που απέχει 2 χιλιόμετρα, τις φυσιολατρικές αναζητήσεις που προσφέρει και το εξαιρετικό φαγητό! Το χωριό πήρε το όνομά του από τα χάνια που διέθετε για τη φιλοξενία των ταξιδιωτών. Σήμερα, εδώ θα βρείτε άλλου είδους χάνια πολύ πιο σύγχρονα με εξαιρετικούς μεζέδες και νοστιμιές!
13.Κατηγιώργης
Όπως αναφέραμε το Πήλιο εκτός από τα ορεινά χωριά, διαθέτει και παραθαλάσσια -όπως άλλωστε και εκπληκτικές παραλίες, αλλά αυτά τα έχουμε γράψει σε άλλο άρθρο, όπως και όλους τους λόγους που το Πήλιο είναι ιδανικό προορισμός (και) το καλοκαίρι!
Ένα από αυτά τα μαγευτικά μέρη που σας περιμένουν να τα εξερευνήσετε είναι και το γραφικό ψαροχώρι Κατηγιώργη, απέναντι ακριβώς από την Σκιάθο και τις γνωστές παραλίες του νησιού, Κουκουναριές και Μπανάνα.
Για να φτάσετε στο μαγευτικό αυτό μέρος θα πρέπει να διανύσετε περίπου 60 χλμ από την πρωτεύουσα της Μαγνησίας, τον Βόλο, όταν φτάσετε όμως στον προορισμό σας η θέα θα σας ανταμείψει.
Το ήσυχο αυτό χωριουδάκι είναι ιδανικό για τους λάτρεις των ήρεμων διακοπών. Εδώ θα έχετε την ευκαιρία να ξεφύγετε από την πίεση της καθημερινότητας και της ρουτίνας, απολαμβάνοντας μοναδικά γραφικά τοπία.
Στο χωριό υπάρχει μόνο μια μικρή και χρυσαφένια αμμώδης παραλία. Απολαύστε δροσιστικές βουτιές στα καταγάλανα νερά της σε συνδυασμό με τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο κάνοντας την ηλιοθεραπείας σας. Κοντά στην παραλία, θα βρείτε ταβέρνες, οι οποίες μέχρι να κάνετε τις βουτιές σας θα έχουν γεμίσει τον τόπο μυρωδιές από τα τηγανητά καλαμαράκια και τους γευστικούς μεζέδες. Συνοδέψτε τους μεζέδες με δροσερό ούζο ενώ το κύμα της θάλασσας μαζί με το αεράκι θα σας δροσίζουν.
Για να προσεγγίσει κανείς τον Κατηγιώργη ακολουθεί την διαδρομή Αγριά- Αργαλαστή. Λίγο μετά την Αργαλαστή πινακίδες προς Λαύκο οδηγούν στο χωριό, λίγα χιλιόμετρα μετά το χωριό Προμύρι.
14.Άφησσος
Ένα από αυτά τα παραθαλάσσια χωριά, περιτριγυρισμένο από τις υπέροχες ακτές του Παγασητικού και αγκαλιασμένο από την πλούσια φύση, είναι και η Άφησσος, ένας πανέμορφος παραθαλάσσιος οικισμός με νησιώτικο χρώμα σε άψογο συνδυασμό με τα πηλιορείτικα στοιχεία. Τα τελευταία χρόνια αποκτά όλο και μεγαλύτερο τουριστικό κοινό που ανακαλύπτει τις ομορφιές του καθώς βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από μερικά από τα πιο δημοφιλή χωριά της περιοχής.
Το νησιώτικο χρώμα συνδυάζεται αρμονικά με την αρχιτεκτονική του χωριού και τα πηλιορείτικα στοιχεία. Από την πηγή που αναβλύζει στην κεντρική πλατεία του χωριού, σύμφωνα με την παράδοση ήπιαν νερό οι Αργοναύτες προτού ξεκινήσουν το ταξίδι τους για την Κολχίδα. Τα σπίτια είναι αμφιθεατρικά χτισμένα με υπέροχη θέα προς τη θάλασσα. Ο παραλιακός δρόμος είναι γεμάτος μικρά ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες, ουζερί, εστιατόρια καφέ και μπαρ, ενώ στις γύρω παραλίες υπάρχουν μικρά ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενες κατοικίες.
Παραλίες
Οι πιο γνωστές και πολυσύχναστες παραλίες της Αφήσσου είναι η Καλλιφτέρη (οργανωμένη αμμουδιά, με καντίνες και θαλάσσια σπορ), το Λαγούδι (οργανωμένη αμμουδιά μέσα σε όμορφο φυσικό τοπίο) και του Αμποβό (μεγάλη παραλία με ψιλό βότσαλο και οργανωμένα θαλάσσια σπορ).
15.Άγιος Ιωάννης
Και αφού είμαστε στην καλοκαιρινή πλευρά του Πηλίου δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε και να κλείσουμε με αυτό, το δημοφιλή και τουριστό Άγιο Ιωάννη.
Ένα δημοφιλές σημείο με χρυσή άμμο και ζωντανά beach bar. Ο Άγιος Ιωάννης είναι μάλλον το πιο τουριστικό μέρος ολόκληρου του Πηλίου το καλοκαίρι ή τουλάχιστον αυτό που συγκεντρώνει την περισσότερη νεολαία, καθώς διαθέτει μαγαζιά για νυχτερινή διασκέδαση και ξεφεύγει λίγο από την πιο ήσυχη ζωή των άλλων χωριών. Η παραλία του είναι ξακουστή και στο δρόμο μπροστά της βρίσκονται όλα τα τουριστικά/εμπορικά μαγαζιά και οι ταβέρνες. Η παραλία του είναι ακόμα μια πανέμορφη και ιδιαίτερα κοσμοπολίτικη παραλία του Πηλίου, και μια από τις πιο αγαπημένες παραλίες της περιοχής, με χρυσή άμμο, λευκά βότσαλα και κρυστάλλινα νερά. Κοντά στο ομώνυμο χωριό, η παραλία του Άγιου Ιωάννη είναι πλήρως οργανωμένη, ενώ μαζί με τις βουτιές σας μπορείτε να απολαύσετε και θαλάσσια σπορ.
Πήλιο χάρτης
Φωτογραφίες: Ελεάννα Κουρκουλοπούλου | shutterstock
Δείτε επίσης
Πηγή: www.travelstyle.gr