Ποιος ήταν ο πιο διαβόητος αρχηγός ναρκωτικών όλων των εποχών; Μπορεί να νομίζετε ότι ήταν ο Πάμπλο Εσκομπάρ, ή ίσως ο Ελ Τσάπο, αλλά κάνετε λάθος. Περισσότερα από 100 χρόνια πριν γεννηθούν αυτοί οι τύποι, υπήρχε μια απίστευτα ισχυρή γυναίκα που ήλεγχε μια αυτοκρατορία ναρκωτικών τόσο τεράστια και τόσο αφάνταστα κερδοφόρα που έκανε τον Εσκομπάρ και τον Ελ Τσάπο να μοιάζουν με χαμηλόβαθμους εμπόρους του δρόμου. Επιπλέον, δεν ήταν αναγκασμένη να ζει σε μια απομακρυσμένη ζούγκλα περιτριγυρισμένη από οπλισμένους κακοποιούς, επειδή κανείς δεν την κυνηγούσε. Επίσης, δεν χρειαζόταν να αποκρύψει τα παράνομα κέρδη της από τους φοροεισπράκτορες της κυβέρνησης, επειδή τα έσοδα από την επιχείρηση ναρκωτικών της χρηματοδοτούσαν ολόκληρη τη χώρα. Και δεν χρειαζόταν να ανησυχεί για το αν θα την έριχναν στη φυλακή, επειδή όλοι όσοι είχαν την εξουσία να τιμωρούν τα εγκλήματα κατά των ναρκωτικών ήταν ήδη στη μισθοδοσία της. Ήταν η βασίλισσα Βικτώρια και διοικούσε τη Βρετανική Αυτοκρατορία.
Ο μοντέρνος τρόπος του λάβδανου του 19ου αιώνα
«Η βασίλισσα Βικτώρια ήταν μεγάλη θαυμάστρια των ναρκωτικών» καταλήγει ο Σαμ Κέλι στο Time και προχωράει στην αφήγησή του.
Αυτό μάλλον δεν είναι αυτό που θα περιμένατε από μια βαρετή ηλικιωμένη βασίλισσα, αλλά αυτή είναι μια δημοφιλής παρανόηση. Οι άνθρωποι τείνουν να σκέφτονται τη βασίλισσα Βικτώρια ως υπεραιωνόβια, αλλά στην πραγματικότητα, ήταν μόλις 18 ετών όταν ανέβηκε στο θρόνο και απολάμβανε συστηματικά τη χρήση μιας μεγάλης ποικιλίας φαρμακευτικών προϊόντων.
Το όπιο ήταν ένα από τα αγαπημένα της – αλλά δεν το κάπνιζε σε πίπα. Στη Βρετανία του 19ου αιώνα, ο πιο μοντέρνος τρόπος για να προσλαμβάνει κανείς όπιο ήταν να το πίνει με τη μορφή λάβδανου.
Αυτό το μεθυστικό διπλό χτύπημα από όπιο και αλκοόλ χρησιμοποιήθηκε ευρέως για να εξουδετερώσει κανείς τον πόνο ή τη δυσφορία, όποια κι αν ήταν η αιτία. Ήταν κάτι σαν την ασπιρίνη πριν την ασπιρίνη – οι αξιοσέβαστοι γιατροί το συνιστούσαν ακόμη και για τα νήπια που έβγαζαν δόντια. Η βασίλισσα Βικτώρια έπινε μια μεγάλη γουλιά λάβδανο κάθε πρωί, πιστεύοντας ότι ήταν ο τέλειος τρόπος για μια βασιλική έφηβη να ξεκινήσει τη μέρα της.
Σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού της, η βασίλισσα έπινε μια υγρή μορφή κάνναβης για να ανακουφίσει τα μηνιαία συμπτώματα της περιόδου της
Η τσίχλα κοκαΐνης
Η κοκαΐνη ήταν μια άλλη αγαπημένη της. Δεν ήταν παράνομη, ήταν ολοκαίνουργια και οι Ευρωπαίοι μόλις είχαν αρχίσει να πειραματίζονται με αυτήν. Υπήρχαν πολλοί διασκεδαστικοί και συναρπαστικοί τρόποι κατανάλωσης κοκαΐνης τη δεκαετία του 1800, αλλά οι προσωπικές προτιμήσεις της βασίλισσας Βικτωρίας ήταν η τσίχλα και το κρασί.
«Η τσίχλα κοκαΐνης ήταν ιδανική για να καταπραΰνει τους πονόδοντους και τα πονεμένα ούλα από τη φρικτή βρετανική οδοντιατρική του 19ου αιώνα, συν το ότι έδινε σε αυτόν που τη μασούσε μια ισχυρή έκρηξη αυτοπεποίθησης, πράγμα που ήταν υπέροχο αν ήσουν μια νεαρή, άπειρη βασίλισσα που προσπαθούσε σκληρά να προβάλει μια ισχυρή, διεκδικητική εικόνα» εξηγεί ο Σαμ Κέλι στο Time.
Κάνναβη και χλωροφόρμιο
Η Βικτώρια χρησιμοποιούσε και μερικά άλλα ναρκωτικά. Σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού της, η βασίλισσα έπινε μια υγρή μορφή κάνναβης για να ανακουφίσει τα μηνιαία συμπτώματα της περιόδου της.
Και για να αντιμετωπίσει τον βασανιστικό πόνο του τοκετού, η Βικτώρια αγκάλιασε με ενθουσιασμό το χλωροφόρμιο. Κράτησε ένα εμποτισμένο μαντήλι στο πρόσωπό της για 53 λεπτά και περιέγραψε την εμπειρία ως «απολαυστική πέρα από κάθε όριο». Όπως το συνόψισε ο ιστορικός και συγγραφέας Τόνι ΜακΜάχον στο περιοδικό Smithsonian: «Η βασίλισσα Βικτώρια, νομίζω ότι με κάθε κριτήριο, αγαπούσε τα ναρκωτικά της».
Και ενώ η προσωπική της κατανάλωση ήταν τεράστια, η έφηβη μονάρχης επέμενε να μοιράζεται την αγάπη της για τα φαρμακευτικά προϊόντα με τον κόσμο -είτε το ήθελαν είτε όχι.
Η Βρετανία έστελνε όπιο στην Κίνα εδώ και χρόνια, αλλά η ποσότητα αυξήθηκε εκθετικά μόλις η βασίλισσα Βικτώρια ανέλαβε τον θρόνο
Το όπιο της Ινδίας (υπό αγγλική κατοχή) και το τσάι της Κίνας
Από τη στιγμή που στέφθηκε το 1837, η νεαρή βασίλισσα κληρονόμησε ένα μεγάλο πρόβλημα: οι Βρετανοί έπιναν πολύ τσάι. Δεν θα ήταν πρόβλημα, εκτός αν το τσάι προερχόταν από την Κίνα.
Το μέσο νοικοκυριό του Λονδίνου ξόδευε το 5% του εισοδήματός του σε κινεζικό τσάι, αλλά η Βρετανία δεν είχε τίποτα να ανταλλάξει με την Κίνα σε αντάλλαγμα. Η Κίνα πλούτιζε και η Βρετανία γινόταν όλο και πιο αγανακτισμένη. Οι Βρετανοί ήταν απελπισμένοι να βρουν κάτι -οτιδήποτε- που οι Κινέζοι λαχταρούσαν.
Το όπιο κάλυπτε όλα τα κριτήρια. Οι Βρετανοί είχαν τόνους από αυτό, επειδή φύτρωνε άφθονο στην Ινδία, η οποία βρισκόταν υπό βρετανικό έλεγχο χάρη στην κυριαρχία της ισχυρής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών στην ινδική οικονομία. Ήταν ένα εκπληκτικά αποτελεσματικό παυσίπονο, πράγμα που σήμαινε ότι οι Κινέζοι ήταν πρόθυμοι να πληρώσουν εξωφρενικά υψηλές τιμές γι’ αυτό.
Και το πιο σημαντικό, ήταν εξαιρετικά εθιστικό- οι άνθρωποι που χρησιμοποιούσαν όπιο εθίζονταν σχεδόν αμέσως, πράγμα που σήμαινε ότι οι Βρετανοί μπορούσαν να ανεβάσουν την τιμή ακόμη περισσότερο.
Η Βρετανία έστελνε όπιο στην Κίνα εδώ και χρόνια, αλλά η ποσότητα αυξήθηκε εκθετικά μόλις η βασίλισσα Βικτώρια ανέλαβε τον θρόνο.
(Μία φωτογραφία της βασίλισσας Βικτωρίας που κάνει photobombing τη γαμήλια φωτογραφία του γιου της Εδουάρδου, καθισμένη ανάμεσα στο ζευγάρι φορώντας ένα πένθιμο φόρεμα και κοιτάζοντας την προτομή του θανόντος συζύγου της. Κατηγόρησε, δε, τον Εδουάρδο για τον θάνατο του Άλμπερτ)
Η «ανηθικότητα» της βασίλισσας
Χάρη στο θαύμα του οπίου, η εμπορική ανισορροπία αντιστράφηκε εν μία νυκτί. Η Κίνα αναγκάστηκε να επιστρέψει όλο το ασήμι που είχαν ξοδέψει οι Βρετανοί για το τσάι, συν πολύ περισσότερο.
Τώρα ήταν η Κίνα, όχι η Βρετανία, αυτή που δημιουργούσε καταστροφικά εμπορικά ελλείμματα. Η Κίνα προσπάθησε απεγνωσμένα να σταματήσει το εμπόριο οπίου. Το όπιο ήταν ήδη παράνομο στην Κίνα, αλλά οι νόμοι σπάνια εφαρμόζονταν, οπότε τώρα η κινεζική κυβέρνηση άρχισε να επιβάλλει αυστηρά μέτρα.
Ο αυτοκράτορας της Κίνας ανέθεσε στον κορυφαίο άνθρωπό του αυτή τη δουλειά. Το όνομά του ήταν Λιν Ζεζξού (Lin Zexu), και ήταν λόγιος, φιλόσοφος, αντιβασιλέας και «παντός είδους κατοικίδιο του δασκάλου». Η αποστολή του ήταν να σταματήσει τη ροή του οπίου με κάθε κόστος.
Δοκίμασε τη διπλωματία, αλλά δεν είχε αποτέλεσμα. Έγραψε μια επιστολή στη βασίλισσα Βικτώρια, επισημαίνοντας ευγενικά την ανηθικότητα αυτού που έκανε: Η Κίνα έστελνε αγαθά στη Βρετανία που ήταν ωφέλιμα και χρήσιμα, όπως τσάι, μετάξι και κεραμικά – γιατί λοιπόν η Βρετανία απαντούσε στέλνοντας στην Κίνα δηλητηριώδη ναρκωτικά που μετέτρεπαν εκατομμύρια αθώους ανθρώπους σε εθισμένους στο όπιο;
Όταν ο Λιν Ζεξού και οι άνδρες του πέταξαν 2,5 εκατομμύρια λίβρες βρετανικού οπίου στη θάλασσα, αντέδρασε όπως θα έκανε κάθε πανίσχυρος αυτοκρατορικός έφηβος: Κήρυξε τον πόλεμο στην Κίνα, γνωστό ως Πρώτος Πόλεμος του Οπίου
Η σκληρή απάντηση της Κίνας στην αδιαφορία της Αγγλίας
Αλλά η Βρετανική Αυτοκρατορία δεν ήταν έτοιμη να εγκαταλείψει την επικερδή επιχείρηση ναρκωτικών. Διότι πλέον οι πωλήσεις οπίου ήταν υπεύθυνες για το 15 έως 20% του συνόλου των ετήσιων εσόδων της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Η βασίλισσα δεν μπήκε στον κόπο να διαβάσει την επιστολή. Αυτό σήμαινε ότι ο επίμονα επίμονος Λιν Ζεξού έπρεπε να βρει άλλον τρόπο για να τραβήξει την προσοχή της – έτσι, την άνοιξη του 1839, αναχαίτισε έναν στόλο βρετανικών πλοίων, κατέσχεσε ένα τεράστιο φορτίο οπίου και διέταξε τους στρατιώτες του να το πετάξουν όλο στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Αυτή τη φορά, η βασίλισσα το πρόσεξε. «Θυμηθείτε, ήταν μόλις 20 ετών και είχε συνηθίσει τα πράγματα να πηγαίνουν όπως τα ήθελε» παρατηρεί ο Σαμ Κέλι στο Time.
Έτσι, όταν ο Λιν Ζεξού και οι άνδρες του πέταξαν 2,5 εκατομμύρια λίβρες βρετανικού οπίου στη θάλασσα, αντέδρασε όπως θα έκανε κάθε πανίσχυρος αυτοκρατορικός έφηβος: Κήρυξε τον πόλεμο στην Κίνα, γνωστό ως Πρώτος Πόλεμος του Οπίου.
Οι βρετανικές δυνάμεις κατέστρεψαν τον κινεζικό στρατό και έσφαξαν δεκάδες χιλιάδες Κινέζους πολίτες. Ο αυτοκράτορας δεν είχε άλλη επιλογή από το να συνθηκολογήσει
O «αιώνας της ταπείνωσης της Κίνας»
Οι βρετανικές δυνάμεις κατέστρεψαν τον κινεζικό στρατό και έσφαξαν δεκάδες χιλιάδες Κινέζους πολίτες. Ο αυτοκράτορας δεν είχε άλλη επιλογή από το να συνθηκολογήσει.
Υπέγραψε μια εξόφθαλμα μονόπλευρη λεγόμενη συνθήκη ειρήνης που παρέδωσε το Χονγκ Κονγκ στους Βρετανούς, άνοιξε ακόμη περισσότερα λιμάνια για την εισροή οπίου στη χώρα και παρείχε ασυλία στους Βρετανούς πολίτες που ζούσαν στην Κίνα.
Ακόμα χειρότερα, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε να συμβαίνει αυτό. Η κινεζική αυτοκρατορία θεωρούνταν επί μακρόν φοβερή και αδάμαστη, αλλά όχι πια. Μια οξύθυμη έφηβη βασίλισσα είχε αποδείξει στον κόσμο ότι η Κίνα μπορούσε να νικηθεί, και μάλιστα αρκετά εύκολα. Έτσι ξεκίνησε η περίοδος που αναφέρεται στα σχολικά βιβλία ως ο «αιώνας της ταπείνωσης της Κίνας».
Κανείς δε μπορούσε να αγγίξει την κοκαΐνη της
«Και κάπως έτσι…μια τσαμπουκαλεμένη έφηβη γονάτισε έναν αξιόλογο αρχαίο πολιτισμό. Για τη νεαρή βασίλισσα, δεν την πείραζε να πεθάνουν αμέτρητοι ξένοι στην άλλη άκρη του κόσμου, αρκεί το ασήμι να συνέχιζε να ρέει» καταλήγει ο Σαμ Κέλι στο Time
«Ήταν αυτό το αδίστακτο, απροκάλυπτο προσωπικό συμφέρον που την έκανε την πιο επιτυχημένη βασίλισσα των ναρκωτικών όλων των εποχών. Αν και, επειδή πίστευε ειλικρινά ότι η κοκαΐνη ήταν ένα ασφαλές, υγιεινό ενισχυτικό ενέργειας χωρίς παρενέργειες, η βασίλισσα Βικτώρια αρνήθηκε να την πουλήσει στους Κινέζους. Ήταν ευτυχής να τους πουλήσει όλο το όπιο του κόσμου -είτε το ήθελαν είτε όχι- αλλά καλύτερα να μην αγγίξουν την κοκαΐνη της».
*Με στοιχεία από time.com
Πηγή: www.in.gr