Αν ήσασταν γυναίκα τον 19ο αιώνα, σχεδόν οτιδήποτε κάνατε κατά τη διάρκεια μιας κανονικής ημέρας -συμπεριλαμβανομένης της κατανάλωσης τσαγιού– θα μπορούσε να θεωρηθεί ως λόγος για να εισαχθείτε σε ψυχιατρική μονάδα για βοήθεια.
Το NHS Grampian Archives, μια ομάδα που συλλέγει και συντηρεί τα ιστορικά αρχεία περισσότερων από 100 νοσοκομείων και οργανισμών υγείας από την περιοχή γύρω από τα βουνά Grampian της Σκωτίας, ξέθαψε ένα αρχείο εισαγωγών από αυτό που ήταν γνωστό ως Aberdeen Lunatic Asylum, ενώ εξέταζε τις ετήσιες εκθέσεις του ιδρύματος από τη δεκαετία του 1840.
«Καθιστική ζωή και κατάχρηση τσαγιού»
Ο πίνακας περιέχει στοιχεία σχετικά με τις αιτίες των εισαγωγών κατηγοριοποιημένες ανά φύλο. Εκτός από εκείνους που εισήχθησαν στο ίδρυμα για «παρατεταμένη νοσηλεία», «φτώχεια» ή «απογοήτευση στον έρωτα» (ένας άνδρας και μια γυναίκα εισήχθησαν γι’ αυτό), μια γυναίκα που ζήτησε ιατρική βοήθεια για κάτι που φαινόταν να είναι παραληρητικές ιδέες είδε τα προβλήματά της να συνοψίζονται στη φράση «καθιστική ζωή και κατάχρηση τσαγιού».
Κάποιος από τα αρχεία που ενδιαφέρθηκε για τη διάγνωση κατάφερε να εντοπίσει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την εν λόγω ασθενή και δημοσίευσε τις σημειώσεις του περιστατικού στο Facebook.
Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου σημείωσαν ότι «δεν μπορεί να αποδοθεί καμία αιτία για την κατάστασή της, εκτός ίσως από την υπερβολική χρήση τσαγιού, στην οποία ήταν πάντα πολύ εθισμένη»
Photo: Wikimedia Commons
Φυσικά, η κατάσταση της ασθενούς αφορούσε κάτι περισσότερο από την υπερβολική κατανάλωση Earl Grey
Η Ελίζαμπεθ Κόλι, μια 34χρονη εργάτρια εργοστασίου, εισήχθη στο κέντρο ψυχικής υγείας τον Νοέμβριο του 1848 αφού υπέφερε από παραληρητικές ιδέες (συγκεκριμένα, σχετικά με ένα μηχάνημα).
Οι φάκελοί της αναφέρουν ότι η Κόλι φανταζόταν «ότι κάποιο είδος μηχανήματος χρησιμοποιήθηκε από τους γείτονές της στο σπίτι στο οποίο ζούσε, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να προκαλέσει πόνο και διαταραχή στο κεφάλι της, στα έντερα και σε άλλα μέρη του σώματός της».
Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου σημείωσαν ότι «δεν μπορεί να αποδοθεί καμία αιτία για την κατάστασή της, εκτός ίσως από την υπερβολική χρήση τσαγιού, στην οποία ήταν πάντα πολύ εθισμένη». Η Κόλι έφυγε τελικά από το νοσοκομείο, αφού έμεινε περισσότερο από έξι μήνες, τον Ιούνιο του 1849.
«Θα μου επιτρέψετε ευγενικά να επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι, μεταξύ των γυναικών τουλάχιστον, η κατάχρηση του τσαγιού οδηγεί συχνά στην κατάχρηση του αλκοόλ»
Photo: Wikimedia Commons
Καχυποψία απέναντι στις γυναίκες
Μια επιστολή προς τους συντάκτες του The British Medical Journal το 1886 υποδηλώνει ότι η καχυποψία για τις συνήθειες των γυναικών να πίνουν τσάι δεν ήταν μοναδική για τα ιδρύματα ψυχικής υγείας στην περιοχή του Aberdeen.
Ένας γιατρός, ο J. Muir Howie -ο οποίος κάποτε διετέλεσε περιφερειακός πρόεδρος της Βασιλικής Ιατρικής Εταιρείας του Εδιμβούργου, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε να υποθέσουμε ότι ήταν ένας σχετικά αξιοσέβαστος γιατρός- έγραψε τα εξής στη δημοσίευση:
«Θα μου επιτρέψετε ευγενικά να επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι, μεταξύ των γυναικών τουλάχιστον, η κατάχρηση του τσαγιού οδηγεί συχνά στην κατάχρηση του αλκοόλ. Η εμπειρία μου σε σχέση με ένα ίδρυμα για μεθυσμένες γυναίκες με οδήγησε σε αυτό το συμπέρασμα.
»Πολλές από τις τροφίμους, και μάλιστα σχεδόν όλες, ήταν τεράστιες “πόρνες τσαγιού” προτού πέσουν θύματα της αλκοολικής μανίας. Κατά τη διάρκεια της απόλαυσής τους στο αλκοόλ, σπάνια πίνουν πολύ τσάι- αλλά, μόλις διακοπεί το πρώτο, επιστρέφουν στο δεύτερο. Σε πολλές περιπτώσεις, το αλκοόλ χρησιμοποιήθηκε πρώτα για να ανακουφίσει τα νευρικά συμπτώματα που προκαλούσε η υπερβολική κατανάλωση τσαγιού».
*Με στοιχεία από mentalfloss.com
Πηγή: www.in.gr
