Είχα την ευκαιρία και την τύχη πριν λίγο καιρό να ταξιδέψω με μια ομάδα δημοσιογράφων στην Καππαδοκία καλεσμένοι του Γραφείου Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκικής Πρεσβείας στην Αθήνα που εκπροσωπεί τον Τουρκικό Οργανισμό Ανάπτυξης και Προώθησης Τουρισμού (Türkiye Tourism Promotion and Development Agency – TGA) και να ζήσω μια μοναδική ταξιδιωτική εμπειρία!
Ταξίδι – Κείμενο: Κατερίνα Ρίγκου
Σεληνιακό τοπίο, «νεραϊδοκαμινάδες», υπόγειες πόλεις, αερόστατα, όμορφα άλογα και κοιλάδες…Είναι η Καππαδοκία, η περιοχή της Μικράς Ασίας στην κεντρική Τουρκία η οποία έχει ανακηρυχθεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.
Ήταν η πρώτη φορά που πήγα. Είχα προσδοκίες πριν πάω το ομολογώ. Και όλοι έχουν. Mεγάλο προσόν πιστεύω ενός τόπου είναι να μπορεί να τις ξεπεράσει, πράγμα πολύ σημαντικό αλλά και πολύ δύσκολο αν θεωρήσουμε ότι η προσδοκία είναι ουτοπική… όπως όμως είναι και τα τοπία της Καππαδοκίας.
Θα ξεκινήσω όπως θα έκλεινα κανονικά το κείμενο. Είναι απο εκείνα τα μέρη που αν δεν το δεις από κοντά δε μπορείς να αντιληφθείς το μεγαλείο του. Σαν να είσαι έξω από τον πλανήτη, αλλά στον πλανήτη. Σαφώς τα μοναδικά γεωλογικά της χαρακτηριστικά, το σεληνιακό τοπίο που έχουμε συνηθίσει να λέμε, λαξευμένη αρχικά από τη φύση αλλά και τους ανθρώπους, είναι αυτό που την έχει κάνει διάσημη -αν και τα αερόστατα απογείωσαν -κυριολεκτικά και μεταφορικά- τη δημοφιλία αυτή.
Η Καππαδοκία
Αρχικά να διευκρινίσω, ότι η Καππαδοκία δεν είναι πόλη, μια σύγχυση που γίνεται συχνά, είναι μια από τις μεγαλύτερες περιοχές της ανατολικής Μικράς Ασίας και το έδαφός της ανήκει σε πέντε τουρκικές επαρχίες: Καισάρειας, Νίγδης, Κιρσεχίρ, Ακσαράι και Νεβσεχίρ. Η περιοχή λοιπόν περιλαμβάνει πολλά χωριά και πόλεις με κάποιες από αυτές να είναι πολύ γνωστές και ιδιαίτερα τουριστικές. Σίγουρα η Göreme (Γκιόρεμε) γνωστή για το Εθνικό ομώνυμο Πάρκο και τις εντυπωσιακές βραχώδεις εκκλησίες. Είναι όμως το κύριο τουριστικό κέντρο της περιοχής, για αυτό έχει και πολλές επιλογές σε cave hotels αλλά είναι και το σημείο των πτήσεων με αερόστατα.
Το Nevşehir (Νεβσεχίρ) πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας με το ίδιο όνομα, θεωρείται η «καρδιά» της Καππαδοκίας και από εδώ ξεκινούν πολλές τουριστικές περιηγήσεις. Βρίσκεται κοντά στο περίφημο Μουσείο Υπόγειας Πόλης Ντερίνκουγιου.
Το Ürgüp (Oυργκούπ) μια πόλη στην επαρχία Nevşehir -εκεί μείναμε και εμείς- μια από τις πιο σημαντικές σημαντικές πόλεις της Καππαδοκίας που έχει κάποια από τα πιο πολυτελή cave hotels αλλά είναι και δημοφιλής για την τοπική παραγωγή (εξαιρετικού η αλήθεια είναι) κρασιού.
Άλλες γνωστές πόλεις η Avanos (Άβανος) που βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Κιζίλ Ιρμάκ (Κόκκινος Ποταμός), του μεγαλύτερου ποταμού της Τουρκίας και είναι γνωστή για την παράδοση αιώνων στην κεραμική, το Kaymaklı (Καϊμακλί), επίσης γνωστή για την εντυπωσιακή υπόγεια πόλη της, παρόμοια με αυτή του Ντερίνκουγιου, με εκτεταμένους λαβυρίνθους. Το σημερινό Derinkuyu (Ντερίνκουγιου) η υπόγεια πόλη της Μαλακοπής, είναι φημισμένη για την υπόγεια πόλη της, μια από τις μεγαλύτερες και πιο εντυπωσιακές υπόγειες δομές στην Καππαδοκία που υπήρξε καταφύγιο για τους πρώτους Χριστιανούς. Μάλιστα, συνέχισε να χρησιμοποιείται από πρόσφυγες ως καταφύγια για προστασία από τους Μουσουλμάνους Τούρκους και ως και τα τέλη του 20ου αιώνα ήταν ακόμα σε χρήση από τους ντόπιους για να προφυλάσσονται από επιδρομές των Οθωμανών.
Η Γη των άγριων αλόγων και των περιστεριών
Στα βουνά της περιοχής ζουν άγρια άλογα εδώ και αιώνες. Ο θρύλος λέει πως το όνομα Καππαδοκία σημαίνει «Γη των όμορφων αλόγων» στα παλαιά περσικά.
Πριν την άφιξη πρώτα των Περσών και, στη συνέχεια, των Ελλήνων στην λεγόμενη Ανατολία, την περιοχή έλεγχαν οι Χετταίοι. Στους αρχαίους Πέρσες ήταν γνωστή ως Katpatuka, το οποίο όνομα οι Έλληνες τροποποίησαν σε Καππαδοκία. Ο Ηρόδοτος αποκαλεί τους κατοίκους της χώρας «Σύριους», αν και συμπληρώνει ότι οι Πέρσες τους αποκαλούν «Καππαδόκες». Εικάζεται ότι το Katpatuka σημαίνει πιθανότατα “η χώρα των όμορφων αλόγων”. Η ερμηνεία αυτή στηρίζεται στην παράδοση ότι η περιοχή ήταν γνωστή για την εκτροφή εξαιρετικών αλόγων, τα οποία χρησιμοποιούνταν τόσο για πολεμικούς σκοπούς όσο και για ιπποδρομίες. Η Καππαδοκία, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, υπήρξε σημαντικός στρατηγικός κόμβος και γνωστή για τον ιππικό της πολιτισμό κατά την αρχαιότητα.
Είναι ενδιαφέρον ότι αυτή η ονομασία αντανακλά έναν από τους πολλούς πολιτισμούς που πέρασαν από την περιοχή, καθώς η Καππαδοκία υπήρξε σταυροδρόμι διαφορετικών λαών, όπως οι Χετταίοι, οι Πέρσες, οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι. Η περιοχή έχει μεγάλη και ενδιαφέρουσα ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων, από την προϊστορική περίοδο και τους Χετταίους στην Περσική Περίοδο, από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στην Χριστιανική Εποχή και από εκεί στην Οθωμανική Περίοδο και την σημερινή Καππαδοκία.
Η Καππαδοκία είναι ένα κράμα, φυσικής ομορφιά, ιστορίας, πολιτισμού και μυθολογίας… Οι μοναδικοί βραχώδεις σχηματισμοί της που την έχουν κάνει γνωστή σε όλο των κόσμο και στέκουν επιβλητικά από πάνω της, φτάνουν μέχρι και τα 45 μέτρα και δημιουργήθηκαν λόγω εκατομμυρίων ετών τεκτονικής κίνησης. Οι ντόπιοι αναφέρονταν σε αυτούς τους ως «νεραϊδοκαμινάδες», μια ονομασία που χάνεται στα βάθη των αιώνων και διατηρήθηκε στο πέρασμα των αιώνων. Αυτό που δημιούργησε η φύση, ολοκλήρωσε η ανθρώπινη παρέμβαση και αυτό το μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο μετατράπηκε σε σημεία του σε σπίτια, κάστρα, εκκλησίες ακόμα και ολόκληρες υπόγειες πόλεις από όλου ςυταούς τους λαούς που πέρασαν από τη γη της. Σήμερα η φύση μαζί με τον άνθρωπο έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα μέρος που όμοιό του δεν υπάρχει αλλού στον κόσμο αλλά το πιο βασικό που μοιάζει σαν να μην είναι σε αυτό τον κόσμο…
3 ημέρες στην Καππαδοκία
Για την ακρίβεια, ήταν περίπου 2,5 μέρες καθώς την πρώτη μέρα φτάσαμε αργά το απόγευμα. Οπότε πήγαμε κατευθείαν για φαγητό και από εκεί το βράδυ στο ξενοδοχείο. Η υποδοχή ήταν εξαιρετική, το, εστιατόριο στο Uçhisar, μια πόλη στην επαρχία Nevşehir, ήταν πολυτελές με έντονο ωστόσο τοπικό χαρακτήρα, ο χώρος εκπληκτικός και χαρακτηριστικός της περιοχής και το φαγητό επίσης εξαιρετικό. Μετά στο ξενοδοχείο, ανυπόμενη για την περιπέτεια που θα ξεκινούσαμε την επόμενη μέρα- για την ακρίβεια σε λίγες ώρες.
Την επόμενη μέρα, από το ξημέρωμα δηλαδή, καθώς ξυπνήσαμε στις 4:00 το πρωί, ήρθε η στιγμή να ζήσουμε το απόλυτο παραμύθι της Καππαδοκίας… τα αερόστατα!
Βόλτα με το αερόστατο
Ήταν μια Σουηδή έμαθα που είχε την ιδέα αρχικά κάπου στο μακρινό σήμερα 1990 και η ιδέα των hot Ballons έγινε πραγματικότητα.
Λένε οτι μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις… οπότε ένα συναίσθημα μαλλόν δεν αποτυπώνεται καν με λεξεις. Θα προσπαθήσω να το περιγράψω γράφοντας μόνο το εξής, τη στιγμή που ανέβαινε το αερόστατο, τα χρώματα του δειλινού τριγύρω, το σεληνιακό τοπίο από κάτω, τα υπόλοιπα αερόστατα γύρω, η εικόνα που σταδιακά διαμορφώνονταν και άλλαζς… νομίζω ότι για λίγο ξέχασα ακόμα και το όνομα μου.
Στην κυριολεξία ένιωσα αυτό που λένε «δε πιστεύω στα μάτια μου», δε μπορούσα να πιστέψω ότι αυτό που έβλεπα ήταν αληθινό, επίγειο.
Αν αφεθείς σε αυτό που βλέπεις το συναίσθημα που γεννιέται είναι πρωτόγνωρο, είναι μοναδικό. Και τελικά μπορεί η εικόνα με τον καιρό να ξεθωριάσει αλλά η αίσθηση που αφήνει αυτή η εμπειρία και το συναίσθημα που δημιουργεί δεν ξεχνιέται. Θα μπορείς πάντα να το ανακαλείς. Με μια πρόταση, αν στην Καππαδοκία μπορείτε να κάνετε μόνο ένα πράγμα, κυριολεκτικά ένα, πρέπει να είναι η βόλτα με τα αερόστατα.
Αυτά για τα hot Ballons γιατί όπως ανέφερα, τα λόγια χάνουν το νόημα τους για τέτοιου είδους εμπειρίες.
Σχετικά ωστόσο με τα χρηστικά, τα αερόστατα ξεκινούν τη μια και μοναδική βόλτα τους την ημέρα -και αυτή αν ο καιρός το επιτρέπει- χαράματα, περίπου στις 06:00. Θα περάσει να σας πάρει από το ξενοδοχείο η εταιρεία με την οποία έχετε κλείσει τη βόλτα με το αερόστατο. Η βόλτα στον αέρα κρατάει περίπου 1 ώρα, 1 και κάτι και απ΄όσο έμαθα κοστίζει περίπου €150 – €200 το άτομο -και πιστέψτε με αξίζει μέχρι το τελευταίο cent!
Από τα αερόστατα στα υπόγεια…
Οι πόλεις κάτω από το έδαφος
Ναι τα αερόστατα, αλλά όχι μόνο! Μια απαραίτητη επίσκεψη είναι αυτή σε κάποια υπόγεια πόλη. Η Καππαδοκία, το ξέρουν όλοι, είναι διάσημη για τις υπόγειες πόλεις της. Κατασκευάστηκαν αρχικά για προστασία από εισβολές και αργότερα χρησιμοποιήθηκαν ως καταφύγια από τους πρώτους Χριστιανούς. Αυτές οι πόλεις είναι λαξευμένες σε μαλακούς ηφαιστειακούς βράχους και εκτείνονται σε πολλά επίπεδα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Μάλιστα τμήματα αυτών χρησιμοποιούνταν μέχρι πρόσφατα, κυρίως ως αποθήκες, δηλαδή τη δεκαετία του 1950 οπότε και αναγκαστηκά εκκενώθηκαν με απόφαση της κυβέρνησης για λόγους ασφαλείας.
Γνωρίζοντας μια πόλη 40 μέτρα κάτω από το έδαφος!
Εμείς επισκεφτήκαμε αυτή του Καϊμακλί (Kaymaklı Underground City).
Βρίσκεται κοντά στη Νεβσεχίρ κάτω από το Κάστρο Kaymaklı και χρονολογείται από το 3000 π.Χ. και είναι η πιο ευρύχωρη υπόγεια πόλη της Καππαδοκίας, λαξευμένη σε βάθος πολλών επιπέδων, φτάνει τα 85 μέτρα (!) έχει 4 επισκέψιμα επίπεδα, αλλά εκτιμάται ότι περιλαμβάνει συνολικά 8 επίπεδα, που προστάτευε τους ανθρώπους από τις επιδρομές και τους πολέμους. Η συγκεκριμένη υπόγεια πόλη, περιλαμβάνει δωμάτια διαμονής, και αποθηκευτικούς χώρους ενώ συνδέεται με τη Ντερίνκουγιου μέσω υπόγειου τούνελ μήκους περίπου 10 χιλιομέτρων.
Σε κάποιο σημείο, ο ξεναγός μας ενημέρωσε ότι από εκεί και κάτω να αποφασίσουμε αν θέλουμε να κατέβουμε άλλο, γιατί ο χώρος στενεύει πολύ και δεν υπάρχει ενδιάμεση έξοδος πριν ολοκληρωθεί η διαδρομή αυτού του τμήματος. Οι πιο τολμηροί από εμάς αποφάσισαμε να κατέβουμε και ακολουθήσαμε το δίκτυο γεμάτο σήραγγες, στοές και θαλάμους στα έγκατα του ηφαιστειακού βράχου μέσα από ελικοειδή, πολύ χαμηλά περάσματα, μικρές απότομες σκάλες και πολύ στενές σήραγγες πριν φτάσουμε σε δωμάτια που χρησιμοποιούνταν ανάλογα, κατοικίες, κουζίνες, οινοποιεία, αποθηκευτικοί χώροι, στάβλοι… καθι να φανταστείς εκεί τους ανθρώπους να ζουν νια κανονική καθημερινότητα… Όσο περισσότερο κατεβαίνεις, καταλαβαίνεις τη διαφορά στην ατμόσφαιρα λιγότερο φως, περισσότερο κρύο – οι αεραγωγοί ωστόσο φροντίζουν την ανανέωση του αέρα και βλέποντας αυτό, αντιλαμβάνεσαι ξαφνικά την ευφυία της κατασκευής… κάτι τόσο δύσκολο, πριν τόσα χρόνια, με τόσο λίγα μέσα κι όμως άρτια σχεδιασμένο… με λεπτομέρειες και ανθρώπους να καταφέρνουν να ξεπερνούν τέτοιες δυσκολίες και να επιβιώνουν σε τόσο αντίξοες συνθήκες. Δεν το μετανιώνω, που κατέβηκα μέχρι κάτω εννοώ, θα μου είχε μείνει η απορία, αλλά δεν θα το ξανάκανα. Βγαίνοντας έξω, αφήνοντας πίσω έναν άλλο πολύ διαφορετικό κόσμο που προκαλεί δέος η αλήθεια είναι, και αναπνέοντας βαθιά ένιωσα λίγη παραπάνω εκτίμηση για τα δεδομένα της ζωής…
Από τις πιο γνωστές υπόγειες πόλεις είναι επίσης, αυτή του Ντερίνκουγιου (Derinkuyu Underground City) που είναι και μεγαλύτερη υπόγεια πόλη της Καππαδοκίας, που εκτείνεται σε βάθος περίπου 60 μέτρων και διαθέτει 8 επισκέψιμα επίπεδα και κατασκευάστηκε για να λειτουργεί ως καταφύγιο σε περιόδους πολέμου ή διωγμών… Φιλοξενούσε έως και 20.000 ανθρώπους, μαζί με ζώα και προμήθειες. Είχε εκκλησίες, στάβλους, αποθήκες, πηγάδια και ένα πολύπλοκο σύστημα εξαερισμού. Πολλές ακόμα είναι οι υπόγειες πόλεις της Καππαδοκίας με πολλά κοινά αλλά και διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ωστόσο, όποια και αν επισκεφτείτε, είναι σίγουρα μια μοναδική εμπειρία και χαρακτηριστική της περιοχής -αρκεί να μην έχετε κλειστοφοβικές τάσεις.
Υπαίθριο Μουσείο του Γκιόρεμε (Goreme Open-Air Museum)
Ένα από τα πιο εμβληματικά αξιοθέατα της Καππαδοκίας και μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO από το 1985 είναι το Υπαίθριο Μουσείο του Γκιόρεμε. Πρόκειται για ένα μοναδικό σύμπλεγμα από λαξευμένες εκκλησίες, μοναστήρια και κατοικίες που χρονολογούνται κυρίως από τον 10ο έως τον 13ο αιώνα που δημιούργησαν οι Βυζαντινοί μοναχοί και οι Χριστιανοί κάτοικοι της Καππαδοκίας ως τόπο λατρείας ενώ θεωρείται ότι χρησιμοποιήθηκε ως νεκρόπολη από τους κατοίκους της Αβάνου κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους. Το Υπαίθριο Μουσείο του Γκιόρεμε ήταν ένας σημαντικός θρησκευτικός και πνευματικός κόμβος κατά τη Βυζαντινή περίοδο. Χρησιμοποιήθηκε από μοναχούς, ιερείς και πιστούς που έβρισκαν καταφύγιο εδώ από διωγμούς και πολεμικές συγκρούσεις. Οι λαξευμένες εκκλησίες και τα έργα τέχνης στους τοίχους τους μαρτυρούν την ευλάβεια και την πολιτιστική ακμή της εποχής.
Το μουσείο λοιπόν είναι ένας χώρος εξαιρετικής ιστορικής και θρησκευτικής σημασίας, που προσφέρει μαγευτική θέα στη γεωμορφολογία της Καππαδοκίας και ακόμα ένα μέρος στην Καππαδοκία που νομίζεις ότι είναι εκτός του κόσμου αυτού. Σήμερα όλο αυτό το σύνολο από τις λαξευτές εκκλησίες και τα μοναστήρια έχει μετατραπεί σε υπαίθριο μουσείο. Εδώ βρίσκονται πολλοί ναοί με εξαιρετικά αρχιτεκτονικά στοιχεία και ιστορία.
Οι υπόσκαφες εκκλησίες είναι σκαλισμένες μέσα στους μαλακούς ηφαιστειακούς βράχους και περιλαμβάνουν εντυπωσιακές βυζαντινές τοιχογραφίες που απεικονίζουν σκηνές από τη ζωή του Χριστού και των αγίων, που βέβαια σήμερα έχουν υποστεί μεγάλες φορές. Μπαίνοντας μέσα στις μικρές αυτές υπόσκαφες εκκλησίες, πλημμυρίζουν συναισθήματα, πολλά και αντικρουόμενα μεταξύ τους, αντικρύζοντας αυτές τις μοναδικές εκκλησιαστικές τοιχογραφίες στους τοίχους και φράσεις γραμμένες στα ελληνικά.
Η κάθε εκκλησία έχει ένα όνομα, πολύ διαφορετικό από αυτό που θα περίμενε κανείς, Εκκλησία του Μήλου (Elmali Kilise), Εκκλησία του Φιδιού (Yılanlı Kilise), Εκκλησία του Τόκαλι (Tokalı Kilise) και πολλές ακόμα. Πολύ σημαντική και από τις πιο εντυπωσιακές είναι η Σκοτεινή Εκκλησία (Karanlık Kilise), γνωστή για τις πολύ καλά διατηρημένες τοιχογραφίες της, χάρη στο γεγονός ότι είχε ελάχιστο φυσικό φως.
Στο χώρο υπάρχουν επίσης πολλά μοναστήρια που διαθέτουν κοιτώνες, χώρους προσευχής και τραπεζαρίες και τα οποία αποτελούσαν το κέντρο του θρησκευτικού βίου και της εκπαίδευσης των πρώτων Χριστιανών, αλλά και υπόγειοι χώροι. Εκτός από τις εκκλησίες και τα μοναστήρια, το μουσείο περιλαμβάνει κουζίνες, αποθήκες και τραπεζαρίες, που προσφέρουν μια εικόνα της καθημερινής ζωής των πρώτων Χριστιανών.
Κάτι που θέλω να επισημάνω ξεχωριστά είναι η θέα από διάφορα σημεία του Υπαίθριου Μουσείου. Πανοραμική, συγκλονιστική…φτάνει μέχρι εκεί που φτάνει το βλέμμα και μπορεί αν απομονώσεις για λίγο τις φωνές γύρω σου, να σε ταξιδέψει. Σε πολλά σημεία, λόγω του εδάφους και της γεωμορφολογίας του, έτσι όπως είναι χτισμένη και διαμορφωμένη η περιοχή, η θέα στο τοπίο είναι ανεμπόδιστη και συγκλονιστική.
Tips
- Οι φωτογραφίες απαγορεύονται μέσα τις εκκλησίες.
- Πηγαίνετε πολύ νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα για να αποφύγετε – όπως σωστά καταλάβατε- τα μεγάλα πλήθη που προσελκύει το υπαίθριο μουσείο.
- Θα πρέπει να πληρώσετε εισιτήριο εισόδου -που ισχύει για όλο το Μουσείο, πλην της Σκοτεινής Εκκλησίας. Εκεί θα πρέπει να πληρώσετε ξεχωριστά αν θέλετε να μπείτε.
- Είναι καλύτερο αλλά και φυσικά πολύ πιο ακριβό, να πάτε με ξεναγό. Θα σας καθοδηγήσει και θα σας εξηγήσει πολλά περισσότερα απ’ ότι θα μπορούσατε μόνοι σας.
- Ανοιχτό καθημερινά, με διαφορετικές ώρες ανάλογα με την εποχή.
- Ένας μέσος χρόνος επίσκεψης είναι από 1,5 μέχρι 3 ώρες και προφανώς όσο πιο καλός είναι ο καιρός τόσο καλύτερα!
Κεραμική: Η τοπική τέχνη που χάνεται στους αιώνες
Η περιοχή έχει μεγάλη παράδοση στην κεραμική. Η κεραμική του Avanos, γνωστή και με τα ονόματα Zuwinasa, Nenansa και Venessa στην αρχαιότητα, είναι μια αντανάκλαση χιλιάδων χρόνων ιστορίας. Από την εποχή των Χετταίων ακόμα που χρονολογούνται από το 2000 π.Χ., ο Άβανος παράγει αδιάκοπα αγγεία. Η κεραμική που ανθεί ακόμα σε αυτήν την περιοχή εξακολουθεί να γίνεται με παλιομοδίτικες τεχνικές. Η παράδοση συνεχίζεται, η πόλη έχει ταυτιστεί με την τέχνη αυτή, είναι μια από τις κύριες πηγές εισοδήματος και τουριστικό προϊόν.
Επισκεφτήκαμε το μουσείο Κεραμικής Güray στην πόλη Avanοs, που εκτείνεται σε ένα σύγχρονο κτήριο με εκθεσιακούς χώρους, χωρισμένους ανάλογα την περίοδο, κεραμικά δηλαδή που βρέθηκαν στην περιοχή από την αρχαιότητα μέχρι αίθουσες με τα έργα σύγχρονων καλλιτεχνών. Επίσης υπάρχει και χώρος για βασικά μαθήματατα αγγειοπλαστικής από έμπειρους τεχνίτες,που μπορείς να συμμετάσχεις και να φτιάξεις και το δικό σου έργο τέχνης. Πέρα της τέχνης και της ιστορίας, είναι μια διασκεδαστική και πρωτότυπη εμπειρία – εγώ πάντως τη δική μου δημιουργία την πήρα σπίτι!
Αναφερόμενη στην Τέχνη, η περιοχή είναι γνωστή και για την ύφανση χαλιών. Θα βρείτε χειροποίητα μεταξωτά και μάλλινα χαλιά, πολυτελή και μοναδικά στο είδος τους. Αν σας ενδιαφέρει μια τέτοια εμπειρία το ιδανικό μέρος είναι ο ιστορικός οίκος παραγωγής χαλιών Çınar. Εμείς το επισκεφτήκαμε και είχαμε την ευκαιρία να δούμε πως δημιουργείται ένα χαλί από το μηδέν αλλά να μας γίνει και μια εξαιρετική παρουσίαση σχετικά με την παράδοση, την ιστορία τους, τα είδη και τις ποιοτητές τους.
Οι κοιλάδες
Η Καππαδοκία φημίζεται για τις μοναδικές κοιλάδες της, με τα εντυπωσιακά τοπία, το αρχαιολογικό ενδιαφέρον και την ιδιαίτερη γεωμορφολογία. Υπάρχουν πολλές κοιλάδες που ακόμα και σταματώντας για λίγο με το αυτοκίνητο για να ρίξεις μια ματιά από ψηλά, αντιλαμβάνεται αμέσως το μεγαλείο τους. Εντυπωσιακή είναι η Κοιλάδα των Περιστεριών (Pigeon Valley – Güvercinlik Vadisi), ανάμεσα στο Ουτσχισάρ και το Γκιόρεμε, πήρε το όνομά της από τους περιστερώνες που έχουν λαξευτεί στους βράχους, που έχει μοναδική θέα και δυνατότητα για πεζοπορία. Η Κόκκινη Κοιλάδα (Red Valley – Kızılçukur Vadisi)
που ξεχωρίζει για τους κόκκινους βραχώδεις σχηματισμούς και είναι γνωστή για το εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα και τις λαξευμένες εκκλησίες ενώ η Κοιλάδα της Αγάπης (Love Valley – Aşk Vadisi), φημίζεται για τους μοναδικούς σχηματισμούς βράχων που μοιάζουν με πυλώνες και είναι ένα από τα πιο ρομαντικά σημεία στην Καππαδοκία, ιδιαίτερα για ζευγάρια και φωτογραφίες. Εμείς επισκεφτήκαμε την Ihlara Valley, με το φαράγγι μήκους 14 χλμ., που διασχίζεται από έναν ποταμό και είναι γνωστή για την φυσική ομορφιά και ιδανική για πεζοπορία.
Πεζοπορία στην Ihlara Valley ((Ihlara Valley)
Είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά και ιστορικά σημεία της Καππαδοκίας. Βρίσκεται περίπου 40 χιλιόμετρα νότια της Ακσαράι και είναι διάσημη για το μήκος της, τις εκκλησίες που είναι λαξευμένες στους βράχους και το ποτάμι που τη διασχίζει. Εδώ συνδυάζεται η φύση με την ιστορία και την πεζοπορία. Η κοιλάδα υπήρξε κέντρο μοναστικής ζωής κατά τη Βυζαντινή περίοδο. Οι πρώτοι Χριστιανοί χρησιμοποίησαν την κοιλάδα για να προστατευτούν από διωγμούς, ενώ τα λαξευμένα καταφύγια και οι εκκλησίες λειτουργούσαν ως χώροι λατρείας, διαμονής και ασφάλειας.
Το φαράγγι έχει μήκος περίπου 14 χιλιόμετρα και βάθος που φτάνει τα 150 μέτρα. Δημιουργήθηκε από τη διάβρωση του ποταμού Melendiz, ο οποίος ακόμα ρέει κατά μήκος της κοιλάδας, προσφέροντας γραφικά τοπία μοναδικού γεωλογικού ενδιαφέροντος. Στα μισά περίπου της διαδρομή θα βρείτε ένα καφέ με τραπεζάκια ακόμα και πάνω στο νερό, όπου μπορείτε να καθίσετε για να ξεκουραστείτε και να απολαύσετε το επιβλητικό τοπίο γύρω σας.
Tips
- Υπάρχει κόστος εισόδου στην κοιλάδα. Συνήθως παρέχεται και χάρτης με τις διαδρομές.
- Μπορείτε να ξεκινήσετε είτε από την είσοδο στο χωριό Ihlara, είτε από το χωριό Selime.
- Να φοράτε άνετα παπούτσια.
Cave hotels
Άλλο χαρακτηριστικό της περιοχής, είναι τα περίφημα Cave hotels (ξενοδοχεία-σπηλιές). Υπάρχουν πολλές επιλογές διαμονής στην Καππαδοκία αλλά η διαμονή σε ένα cave hotel είναι πραγματική εμπειρία και τα πιο χαρακτηριστικά καταλύματα της περιοχής. Οι ντόπιοι, έχουν αγκαλιάσει τον τουρισμό,αλλά τον έχουν προσαρμόσει ιδανικά στην κουλτούρα τους και το τοπικό στοιχείο. Μέρος αυτού είναι και τα cave hotels, σπηλιές που παλιά χρησιμοποιούνται ως στάβλοι ή αποθήκες και τώρα έχουν μεταμορφωθεί σε 5αστερα, ως επί το πλείστον, ξενοδοχεία, πολυτελή αλλά με παραδοσιακή αρχιτεκτονική αναδεικνύοντας τη γεωγραφία και όλη τη μαγεία του τοπίου… Χτισμένα μέσα στους μαλακούς ηφαιστειακούς βράχους της περιοχής, οι οποίοι έχουν διαμορφωθεί φυσικά με την πάροδο των αιώνων και από την ανθρώπινη παρέμβαση, η εμπειρία που προσφέρουν είναι ένας συνδυασμός παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, ιστορίας και σύγχρονης πολυτέλειας.
Φαγητό
Η τουρκική κουζίνα είναι πλούσια, ποικιλόμορφη και βαθιά επηρεασμένη από τη γεωγραφία, την ιστορία και την κουλτούρα της περιοχής.
Πέρα από όλα, η Καππαδοκία, όπως και κάθε τόπος, είναι και οι γεύσεις της. Η κουζίνα της, απλή, αυθεντική και πληθωρική αναδεικνύει την παράδοση του τόπου. Τα εστιατόρια στην πλειοψηφία τους προβάλλουν και αναδεικνύουν την τοπική κουζίνα, της οποίας πολλά πιάτα για να το θέσω απλά, είναι πολύ οικεία για εμάς. Γνώριμες γεύσεις, υλικά και συνταγές με μικρές παραλλαγές, σε κάποιες στιγμές νόμιζα ότι ήμουν σε ταβέρνα σε κάποιο ορεινό ελληνικό χωριό.
Ωστόσο, πέρα από τις όποιες οικείες ή και κοινές γεύσεις, έχει κάποια πολύ χαρακτηριστικά και παραδοσιακά πιάτα η περιοχή που πρέπει να δοκιμάσει κάποιος που την επισκέπτεται. Το ίδιο ισχύει και με τα εστιατόρια. ‘Έχει πολλά και εξαιρετικά, είτε πρόκειται για κάποιο πολυτελές εστιατόριο ή για κάποια μικρή ταβέρνα με μαγειρευτά.
Στα τοπικά μενού πρωταγωνιστούν πιάτα όπως τα φημισμένα κεμπάπ και το μαγειρευτό φαγητό σε πήλινες κατσαρόλες, το λεγόμενο Testi Kebab. Σχετικά με τα κεμπάπ, που είναι το πιο διάσημο ίσως πιάτο όλης της Τουρκίας, θα βρείτε εκδοχές όπως το adana Kebab (pικάντικος κιμάς μοσχαρίσιου ή αρνίσιου κρέατος σε ξυλάκι), το πιο γνωστό όλων Şiş Kebab (μαριναρισμένα κομμάτια κρέατος σε ξυλάκι) και το İskender Kebab (φέτες αρνιού ή μοσχαριού σερβιρισμένες πάνω σε πίτα, με σάλτσα ντομάτας και γιαούρτι).
Το Testi Kebab μαγείρεμα σε πήλινη κατσαρόλα δίνει στο φαγητό εξαιρετική, πλούσια γεύση και άρωμα που απελευθερώνεται μόλις ανοίξει το (καυτό) πήλινο σκεύος που είναι γεμάτο από τρυφερό κρέας (μοσχάρι, αρνί ή κοτόπουλο), λαχανικά και μπαχαρικά.
Έχουν πολλές αλοιφές, που σερβίρονται σαν ορεκτικά, μια σχετικά μικρή ποσότητα από την καθεμία σε ένα μεγάλο πιάτο με κάποιο είδος ψωμιού ή πίτας μαζί. Χαρακτηριστική τέτοια αλοιφή και πολύ νόστιμη είναι και το çemen, που φτιάχνεται με μπαχαρικά, πάστα ντομάτας, πάστα πιπεριού, σκόρδο, αλάτι και νερό στη σωστή αναλογία. Πωλείται και σε βαζάκια. Επίσης, περίοπτη θέση στην τοπική κουζίνα έχουν και οι πίτες.
Χαρακτηριστικό πιάτο της περιοχής είναι επίσης το μαντί, κάτι σαν ραβιόλι. Μια ζύμη που κόβεται σε μικρά κομμάτια και γεμίζει με κιμά και σερβίρεται με γιαούρτι και λιωμένο βούτυρο με πάπρικα.Παρεπιπτόντως το γιαούρτι βρίσκεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχεδόν σε όλα τα πιάτα.
Επίσης δημοφιλές και χαρακτηριστικό πιάτο είναι το Hünkar Beğendi με κρέας, συνήθως αρνίσιο (μπορεί και μοσχάρι) πάνω σε πουρέ μελιτζάνας μαγειρεμένο με μπεσαμέλ.
Αγαπούν πολύ τα τυριά, θα βρείτε σχεδόν παντού πλατό τυριών, όπως και τα φρούτα αλλά τα αλλαντικά όχι τόσο. Ωστόσο ιδιαίτερα δημοφιλές είναι το pastırma ένα είδος παστουρμά από βόειο ή βουβαλίσιο κρέας. Το κρέας αλατίζεται, ξεπλένεται, αποξηραίνεται και παστώνεται με μια πάστα από σπόρους τριγωνέλλας και άλλα μπαχαρικά.
Εξέχουσα θέση στην τοπική κουζίνα έχουν οι σούπες, ειδικά τον χειμώνα. Μια από τις πιο γνωστές είναι η Tarhana Çorbası μια παραδοσιακή σούπα με βάση αποξηραμένη ζύμη από γιαούρτι και λαχανικά και η σούπα Tandır που αρχικά μαγειρεύεται σε φούρνο tandır. Πάνω σε ένα πυρίμαχο σκεύος για τη σούπα, βάζουν κρεμμύδια, ντομάτες, πράσινες πιπεριές και σκόρδο, καρυκεύματα και αυτό το αφήνουν να σιγοβράσει. Προσθέτουν στη συνέχεια ρεβίθια, πλιγούρι, πράσινες φακές και ζωμό. H Mercimek Çorbası (σούπα φακής) είναι επίσης πολύ δημοφιλής κρεμώδης σούπα που περιέχει λεμόνι και κύμινο όπως και
η Yayla Çorbası, που είναι σύπα με γιαούρτι, ρύζι και δυόσμο.
Επίσης έχουν εξαιρετικό κρασί. Να το δοκιμάσετε και αν μπορείτε να αγοράσετε φεύγοντας να το κάνετε.
Στο τέλος κάθε γεύματος το τσάι είναι απαραίτητο ενώ πολλές φορές σερβίρονται και φρούτα.
Tip
Μη χάσετε την ευκαιρία, όπου μπορείτε να κάνετε βόλτες σε παζάρια, αγορές και στα γραφικά σοκάκια των μικρών πόλεων. Εκτός από τη γνωριμία με τον τόπο, την αρχιτεκτονική και την παράδοση, θα βρείτε πολλά και διάφορα είδη λαϊκής τέχνης, και αναμνηστικά σε πολύ χαμηλές τιμές, αλλά κυρίως θα έρθετε σε άμεση επαφή με τους ντόπιους και την κουλτούρα τους.
Πώς θα πάτε
Απευθείας πτήση από την Αθήνα δεν υπάρχει. Θα πετάξετε για Κωνσταντινούπολη και από εκεί με εσωτερική πτήση (περίπου 1,5 ώρα) για την Καισάρεια (μπορεί η αναμονή μεταξύ των πτήσεων να είναι πολύωρη), με καθημερινές πτήσεις της Turkish Airlines. Από την Καισάρεια θα πάτε στην Καππαδοκία οδικώς – απέχει περίπου 1 ώρα (70 χιλιόμετρα).
More info: cappadocia.goturkiye.com και https://goturkiye.com
Δείτε επίσης
Πηγή: www.travelstyle.gr