Η Rosalind Fox Solomon δεν είχε την ευκαιρία να βρει τον εαυτό της ως καλλιτέχνιδα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας των 50 της. Για το λόγο αυτό, το οπτικό στοιχείο του A Woman I Once Knew – ένα αρχείο δεκαετιών με αμείλικτες αυτοπροσωπογραφίες από μια φωτογράφο που είχε αναδειχθεί για τα πορτρέτα άλλων – ξεκινά στη μέση ηλικία της Solomon.
Αλλά το κείμενο του βιβλίου, γραμμένο από την ίδια τη Rosalind Fox Solomon παρακολουθεί τη ζωή της από τις απαρχές της. Με μια αξιοσημείωτη οικονομία της γλώσσας, το βιβλίο εκθέτει την ιστορία μιας «μη αιωνόβιας ζωής» που περιέχει ολόκληρο το φάσμα της ανθρώπινης εμπειρίας, συνοδευόμενη από εικόνες που αναδεικνύουν εντυπωσιακά και αδιαμαρτύρητα τη γηράσκουσα γυναικεία μορφή.
Σύζυγος, μητέρα και μετά καλλιτέχνις
Η Rosalind Fox Solomon ξεπέρασε με θάρρος τον προβληματισμό για την αυτοέκφραση από τις προσδοκίες της γενιάς της: Γεννήθηκε το 1930 σε μια οικογένεια με παραδοσιακές φιλοδοξίες στο Χάιλαντ Παρκ του Ιλινόις.
Αφού εγκατέλειψε το πάθος της για το διάβασμα και τη συγγραφή και παντρεύτηκε έναν άνδρα από το Νότο εννέα χρόνια μεγαλύτερό της, ο οποίος περιόρισε αυστηρά τον άξονα της καριέρας της εκτός της οικογένειάς τους- αφού γέννησε δύο παιδιά με καισαρική τομή και εξισορρόπησε την ανατροφή τους με τον εθελοντισμό και τον τοπικό ακτιβισμό- μετά τη μεταβαλλόμενη πορεία της οικογένειάς της και τη διάλυση της καριέρας του συζύγου της, την επιδείνωση της υγείας του και την τελική κατάρρευση του γάμου τους – μόνο τότε, σε ηλικία 53 ετών, η Solomon απόφάσισε να χαράξει τον δρόμο της ως καλλιτέχνις στον κόσμο.
Η Rosalind Fox Solomon ξεπέρασε με θάρρος τον προβληματισμό για την αυτοέκφραση από τις προσδοκίες της γενιάς: Γεννήθηκε το 1930 σε μια οικογένεια με παραδοσιακές φιλοδοξίες στο Χάιλαντ Παρκ του Ιλινόις
Η καλλιτέχνιδα είναι μόνη της, συχνά γυμνή, γενικά σοβαρή
Και βγήκε στον κόσμο – στα βουνά των Περουβιανών Άνδεων, στην Καλκούτα της Ινδίας, σε μέρη της Ζιμπάμπουε. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, δημιούργησε την πρωτοποριακή σειρά Portraits in the Time of AIDS, μία από τις πρώτες που έστρεψε το φακό της στην εκκολαπτόμενη επιδημία, ενώ η κοινωνία ήταν ακόμα σταθερά σε άρνηση.
Στη συνέχεια, η Vogue της ανέθεσε τη φωτογράφηση της σειράς Women with AIDS, με θέμα τις εργαζόμενες στο σεξ στην Ονδούρα, με τον εκδότη της να τονίζει ότι οι εικόνες «πρέπει να είναι αισιόδοξες».
Σε όλο το κείμενο του βιβλίου, η Rosalind Fox Solomon αναφέρεται στο διεθνές δίκτυο επαφών και χειριστών που τη βοήθησε να αποκτήσει πρόσβαση σε μερικά από τα πιο εξειδικευμένα και επικίνδυνα περιβάλλοντα του κόσμου.
Μερικές φορές βλέπουμε φευγαλέα αυτούς τους φίλους και τις επαγγελματικές επαφές δίπλα της σε ειλικρινείς εικόνες, αλλά στην πλειονότητά τους η καλλιτέχνιδα είναι μόνη της, συχνά γυμνή, γενικά σοβαρή.
Τριχωτά γεννητικά όργανα, κρεμασμένα στήθη, μια μαλακή κοιλιά που φέρει τα σημάδια πολλαπλών χειρουργικών επεμβάσεων, πόδια παραμορφωμένα από σφυροδακτυλία και πληγωμένα νύχια
Μια αδιάψευστη ματιά στο αναπόφευκτο γήρας
Καμία από τις εικόνες στο A Woman I Once Knew δεν φέρει λεζάντες ή χρονολογία, αν και ακολουθούν μια περίπου χρονολογική εξέλιξη κατά τις τελευταίες δεκαετίες της Solomon.
Οι κοντινές λήψεις του σώματός της έχουν μεγάλη σημασία, μερικές φορές με παρεμβάσεις όπως κολλητική ταινία ή DIY σκηνικά, και συχνά εστιάζουν σε σωματικά χαρακτηριστικά που οι γυναίκες εκπαιδεύονται να κρύβουν: τριχωτά γεννητικά όργανα, κρεμασμένα στήθη, μια μαλακή κοιλιά που φέρει τα σημάδια πολλαπλών χειρουργικών επεμβάσεων, πόδια παραμορφωμένα από σφυροδακτυλία και πληγωμένα νύχια.
Αν η Solomon έγινε γνωστή χάρη στην προθυμία της να στρέψει μια αδιάψευστη ματιά στην πραγματικότητα των υποκειμένων της, το βιβλίο αυτό μαρτυρά το γεγονός ότι δεν διστάζει να παρέχει στον εαυτό της την ίδια μεταχείριση.
Η εξουσία πάνω στο σώμα μας
Το 2019, το International Center of Photography απένειμε στην Fox Solomon βραβείο Lifetime Achievement, ενώ έχει επίσης λάβει υποτροφία από το National Endowment for the Arts, Lucie Achievement in Portraiture και υποτροφία Guggenheim.
Παρ’ όλα αυτά, το κείμενό της καταγράφει το αυτοσαμποτάζ, την ψύχωση και τους αγώνες για την υγεία που οι περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν, με τη μία ή την άλλη μορφή, καθώς προχωρούν στη διαδικασία της γήρανσης, ακόμη και με την επιτυχία και την αυτοπραγμάτωση μέσω της τέχνης.
Το A Woman I Once Knew είναι το σπάνιο πορτρέτο μιας καλλιτέχνιδας που θεωρεί κάθε πτυχή της ζωής της και του εαυτού της δίκαιο παιχνίδι και άξιο προσοχής, χωρίς να μεμψιμοιρεί για το σφρίγος της επιδερμίδας που χάνεται.
Καθώς αγωνιζόμαστε συλλογικά ενάντια στις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που επιδιώκουν να περιορίσουν τον τρόπο με τον οποίο οι γυναίκες κινούνται στον κόσμο και τις επιλογές που έχουμε -συμπεριλαμβανομένης της εξουσίας πάνω στο σώμα μας-, είναι αισιόδοξο να παρακολουθούμε την αποφασιστικότητα της Solomon να αποτυπώσει και να θεωρήσει τον εαυτό της, όχι λιγότερο σημαντικό από όλα τα άλλα έργα της ζωής της.
*Με στοιχεία από hyperallergic.com \ Αρχική Photo: Rosalind Fox Solomon, courtesy MACK
Πηγή: www.in.gr