Πριν η λέξη transgender φτάσει εκεί που είναι σήμερα, υπήρχε η Holly Woodlawn. Μια ημι-διασημότητα από το εργοστάσιο του Andy Warhol. Ήταν μια από τις πρώτες τρανς ερμηνεύτριες της εποχής της.
Καθώς η δεκαετία του ’70 ήταν μια εποχή μεγάλης ανάπτυξης στο κλαμπ Pines της Νέας Υόρκης, όλο και περισσότερες διασημότητες κάθε είδους έκαναν coming out.
Η Holly Woodlawn, η τρανς ηθοποιός έγινε underground σταρ με την συγκινητική ερμηνεία της ως σταρ-αντιστάρ στην αδέσμευτη στην ταινία «Trash» του 1970.
Η ιστορία από την αρχή – «Μια κωμική Μάνα Κουράγιο»
Η Holly Woodlawn βρισκόταν στην εξωτερική τροχιά του Factory του Άντι Γουόρχολ όταν τράβηξε την προσοχή του Paul Morrissey, συνεργάτη του Warhol στην παραγωγή πειραματικών ταινιών όπως το «Chelsea Girls» και το «Flesh».
Ο Morrissey της έδωσε το ρόλο στο «Trash» ως την πολύπαθη ερωμένη ενός ναρκομανή που ζει σε άθλια κατάσταση στο Lower East Side, τον οποίο υποδύεται ο Joe Dallesandro.
Ο αυθάδης, αυτοσχέδιος διάλογός της και η ευαλωτότητά της άγγιξαν κοινό και κριτικούς, πολλοί από τους οποίους αναζητούσαν απεγνωσμένα μια λάμψη λυτρωτικού φωτός σε μια αμείλικτα άθλια ταινία.
«Η Holly Woodlawn, ειδικά, είναι κάτι το αξιοθαύμαστο», έγραψε ο Vincent Canby στην κριτική του για τους New York Times, «μια κωμική Μάνα Κουράγιο που φαντάζεται τον εαυτό της ως Μάρλεν Ντίντριχ αλλά ακούγεται πιο συχνά σαν τον Φιλ Σίλβερς».
«Μου είπαν ότι υποδύεσαι μια ηγέτιδα του γυναικείου κινήματος και στην πρώτη μου σκηνή είπα: “Εντάξει κορίτσια, ας βγούμε έξω και ας ψηφίσουμε”»
Photo: Wikimedia Commons
Ένα χαζοχαρούμενο, αθυρόστομο στυλ
Με μεγάλη αυτοπεποίθηση, η Woodlawn πήρε τη θέση της στο πάνθεον του Warhol μαζί με δύο άλλες φρεσκοκομμένες σταρ, τις τρανς ηθοποιούς Jackie Curtis και Candy Darling.
Μαζί έφεραν ένα χαζοχαρούμενο, αθυρόστομο στυλ στην επόμενη ταινία του Morrissey, το «Women in Revolt», επίσης παραγωγή του Warhol, μια σάτιρα για το κίνημα απελευθέρωσης των γυναικών, με τη Woodlawn να υποδύεται ένα νυμφομανές μοντέλο μόδας που απεχθάνεται τους άνδρες και προσχωρεί στη μαχητική οργάνωση P.I.G. (Politically Involved Girls).
«Δεν ήξερα τι ήταν το κίνημα όταν το έκανα», δήλωσε η Woodlawn στο Village Voice το 1970, πριν κυκλοφορήσει η ταινία. «Μου είπαν ότι υποδύεσαι μια ηγέτιδα του γυναικείου κινήματος και στην πρώτη μου σκηνή είπα: “Εντάξει κορίτσια, ας βγούμε έξω και ας ψηφίσουμε”».
Με ωτοστόπ στη Νέα Υόρκη
Η Woodlawn γεννήθηκε ως Haroldo Santiago Franceschi Rodriguez Danhakl στις 26 Οκτωβρίου 1946, στην πόλη Juana Díaz του Πουέρτο Ρίκο, παιδί μιας Πορτορικανής μητέρας και ενός Αμερικανού στρατιώτη γερμανικής καταγωγής, ο οποίος εγκατέλειψε τον γάμο σχεδόν αμέσως μετά την τελετή.
Στη Νέα Υόρκη, όπου είχε μετακομίσει για να βρει μια καλύτερα αμειβόμενη δουλειά, η μητέρα της Woodlawn παντρεύτηκε έναν Πολωνό μετανάστη, τον Joseph Ajzenberg, σερβιτόρο στο θέρετρο Catskills όπου εργαζόταν ως σερβιτόρα.
Οι τρεις τους μετακόμισαν στο Μαϊάμι Μπιτς, όπου ο Ajzenberg βρήκε δουλειά στο νεοσύστατο ξενοδοχείο Fontainebleau. Ο Haroldo πήρε το επώνυμο του πατριού του και αμερικανοποίησε το μικρό του όνομα σε Χάρολντ.
Στα 16 του χρόνια, ο Χάρολντ έφυγε από το σπίτι του και πήγε με ωτοστόπ στη Νέα Υόρκη, μια στιγμή που μνημονεύεται στο τραγούδι του Λου Ριντ, «Walk on the Wild Side», το 1972.
Πάει κάπως έτσι:
Η Χόλι ήρθε από το Μαϊάμι
Έκανε οτοστόπ σε όλη την Αμερική,
Έβγαλε τα φρύδια της στο δρόμο,
Ξύρισε τα πόδια της και μετά έγινε γυναίκα.
«Στα 16 μου έκανα κόλπα»
Τα πρώτα χρόνια στη Νέα Υόρκη ήταν δύσκολα. «Στην ηλικία των 16 ετών, όταν τα περισσότερα παιδιά ετοιμάζονταν για εξετάσεις τριγωνομετρίας, εγώ έκανα κόλπα, ζούσα στο δρόμο και αναρωτιόμουν πότε και πώς θα βρω το επόμενο γεύμα μου», θυμάται στα απομνημονεύματά της το 1991, «A Low Life in High Heels: The Holly Woodlawn Story», που έγραψε μαζί με τον Jeff Copeland.
Εργάστηκε ως υπάλληλος αρχείων, έκανε το μοντέλο για φορέματα στο Saks Fifth Avenue, χόρεψε ως go-go girl στα βόρεια της πολιτείας και χαιρέτησε το πλήθος στο Νέο Άμστερνταμ της Νέας Υόρκης από το πίσω μέρος ενός Chevy convertible ως Miss Donut 1968.
Σκέφτηκε, αλλά απέρριψε, να κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλου.
Η Woodlawn είπε κατά καιρούς διάφορες εκδοχές για το πώς επέλεξε το όνομα Holly Woodlawn. Στο πρώτο κεφάλαιο των απομνημονευμάτων της, ισχυρίστηκε ότι δανείστηκε το μικρό της όνομα από τη Holly Golightly, την ηρωίδα του μυθιστορήματος του Truman Capote στο «Breakfast at Tiffany’s», και το επώνυμο από το νεκροταφείο Woodlawn.
Σκέφτηκε, αλλά απέρριψε, να κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλου
Στη σκηνή με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο
Αρκετά κεφάλαια αργότερα, ισχυρίστηκε ότι η έμπνευση της ήρθε όταν παρακολουθούσε ένα επεισόδιο της σειράς «I Love Lucy», στο οποίο η Λουσίλ Μπολ παίρνει το τρένο του μετρό Νο 4 στη Νέα Υόρκη και κάθεται κάτω από την πινακίδα που υποδεικνύει τα τελικά σημεία του τρένου: Flatbush Avenue και Woodlawn.
Το 1968, η Τζάκι Κέρτις, μια φίλη της, της έδωσε τον ρόλο της showgirl σε μια αναβίωση του έργου της «Glamour, Glory and Gold: The Life and Legend of Nola Noonan, Goddess and Star».
Το έργο, στο οποίο πρωταγωνιστούσε και η Darling, μνημονεύεται, αν μη τι άλλο, ως μία από τις πρώτες θεατρικές εμφανίσεις του Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Έπαιξε και τους 10 ανδρικούς ρόλους. «Είχα μια σκηνή μαζί του στην οποία υποδυόταν έναν Εβραίο παραγωγό- έκανα οντισιόν και με ψηλάφισε», έγραψε η Woodlawn στα απομνημονεύματά της.
«Δούλεψα έξι μέρες με 25 δολάρια την ημέρα»
Το 1969, η Κέρτις της έδωσε τον ρόλο ενός από τα Moon Reindeer Girls στο camp μιούζικαλ «Heaven Grand in Amber Orbit». Παίρνοντας συνέντευξη από έναν δημοσιογράφο μιας εναλλακτικής εφημερίδας, η Woodlawn ανακοίνωσε ότι ήταν μια από τις σούπερ σταρ του Γουόρχολ.
Αυτό ήταν είδηση για τον Γουόρχολ και τους ακόλουθούς του, αλλά το θράσος της Woodlawn ιντρίγκαρε τον Morrissey και την οδήγησε στην πρωταγωνιστική της συμμετοχή στο «Trash».
«Στην αρχή με ήθελαν για μία ή δύο σκηνές», είπε στη συνέντευξή της στο Village Voice το 1970. «Ο Paul Morrissey έλεγε, ‘Κάνε αυτό, κάνε εκείνο, υπέροχο’ και έτσι συνέχισαν να προσθέτουν στο ρόλο μου. Δούλεψα έξι μέρες με 25 δολάρια την ημέρα. Εκτός από την τελευταία σκηνή, όλα έγιναν σε μία λήψη. Τα ρούχα, οι διάλογοι, όλα ήταν δικά μου, γιατί ο χαρακτήρας που υποδύομαι είμαι εγώ. Έχω βρεθεί σε τέτοιες καταστάσεις».
Από τα καμπαρέ στο λογιστικό γραφείο του πατέρα της
Η στιγμή της ήταν σύντομη. Μετά το «Women in Revolt», εμφανίστηκε ως ο εαυτός της στο ντοκιμαντέρ «Is There Sex After Death?» και ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Scarecrow in a Garden of Cucumbers», ένα χαμηλού προϋπολογισμού μιούζικαλ 16 χιλιοστών για μια νεαρή γυναίκα που αναζητά την επιτυχία στη Νέα Υόρκη.
Η πιο φιλόδοξη ερμηνεία της ήρθε στο «Broken Goddess», μια μικρού μήκους ασπρόμαυρη βωβή ταινία του 1973 με τίτλους από στίχους της Laura Nyro και μουσική του Debussy. Στην ταινία, η οποία αρχικά γράφτηκε για την Μπέτι Μίντλερ, η Woodlawn εκτελεί μια σειρά από εξωφρενικές χειρονομίες, φορώντας βαρύ μακιγιάζ που μοιάζει με καμπούκι.
Είχε κάποια επιτυχία ως καλλιτέχνης καμπαρέ στα τέλη της δεκαετίας του 1970, εμφανιζόμενη στο Reno Sweeney στο Μανχάταν, αλλά μέχρι το τέλος της δεκαετίας είχε επιστρέψει στο Μαϊάμι, σερβίροντας τραπέζια σε ένα εστιατόριο Benihana και δουλεύοντας για το λογιστικό γραφείο του πατέρα της.
Photo: Wikimedia Commons
«Ένιωθα σαν την Ελίζαμπεθ Τέιλορ»
Μετακόμισε στο Δυτικό Χόλιγουντ τη δεκαετία του 1990 και είχε περιστασιακούς ρόλους cameo σε ταινίες όπως το «Billy’s Hollywood Screen Kiss» το 1998 και, το 2014, στην τηλεοπτική σειρά του Amazon «Transparent».
«Ένιωθα σαν την Ελίζαμπεθ Τέιλορ», δήλωσε η Woodlawn στην εφημερίδα The Guardian το 2007, αναπολώντας την ακμή της.
«Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι όχι μόνο δεν θα υπήρχαν χρήματα, αλλά ότι το αστέρι σου θα τρεμόπαιζε για δύο δευτερόλεπτα και αυτό ήταν όλο. Αλλά άξιζε τον κόπο, τα πάρτι, ήταν υπέροχα».
*Η Holly Woodlawn πέθανε στις 6 Δεκεμβρίου του 2015, στο Λος Άντζελες. Ήταν 69 ετών. Η αιτία ήταν επιπλοκές από καρκίνο, δήλωσε ο μάνατζέρ της, Ρόμπερτ Κόντινγκτον.
Πηγή: www.in.gr