Στους εννέα μήνες που έχουν μεσολαβήσει από την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία και την εγκαθίδρυση ισλαμιστικής κυβέρνησης υπό τον -πρώην επικυρηγμένο από τις ΗΠΑ τζιχαντιστή – νυν μεταβατικό πρόεδρο και συνομιλητή της διεθνούς κοινότητας, Αχμέντ αλ Σαράα, θρησκευτικές μειονότητες έχουν πνιγεί στο αίμα.
Παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις της νέας ηγεσίας στη Δαμασκό, χιλιάδες Αλαουίτες -στην κοινότητα των οποίων ανήκε η δυναστεία Άσαντ- καθώς και πολλοί χριστιανοί, ανάμεσά τους Ελληνορθόδοξοι, σφαγιάστηκαν τον περασμένο Μάρτιο, εν μέσω κυβερνητικών αναφορών για εξέγερση στις ακτές της Μεσογείου.
Στην περιοχή έδρασαν ανεξέλεγκτες τζιχαντιστικές πολιτοφυλακές, φίλα προσκείμενες στη συριακή νέα ηγεσία.
Επιδόθηκαν σε πογκρόμ κατά των μειονοτικών στη δυτική Συρία.
Η ιστορία επαναλήφθηκε μόλις τέσσερις μήνες αργότερα στα νοτιοδυτικά, με τη σφαγή στη Σουέιντα.
Πολιτοφυλακές εξτρεμιστών και Βεδουίνων έβαλαν στο στόχαστρο τους (φίλα προσκείμενους στο επεκτατικής πολιτικής Ισραήλ) Δρούζους.
Και στις δύο περιπτώσεις, τα κίνητρα και ο στόχος δεν διαφέρουν.
Εκδίκηση, εκφοβισμός και υποταγή του μειονοτικού πληθυσμού, αν όχι εθνοκάθαρση.
Το κλίμα αυτό δεν έχει υποχωρήσει.
Το τίμημα είναι ιδιαίτερα βαρύ για τις γυναίκες και τα ανήλικα κορίτσια.
Έκθεση του ΟΗΕ τον Αύγουστο για όσα συνέβησαν στη Σουέιντα ανέφερε ότι στις τάξεις των Δρούζων απήχθησαν πάνω από 105. Εξ αυτών πάνω από 80 συνεχίζουν να αγνοούνται.
Σε νέα εκτίμηση, το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (SOHR), μια ΜΚΟ με έδρα τη Βρετανία, ανεβάζει τον αριθμό των απαγωγών σε 293.
Περί τις 14 γυναίκες δολοφονήθηκαν μετά την απαγωγή τους, ενώ 42 αφέθηκαν τελικά ελεύθερες, αναφέρει.
Δύο κρατούνται χωρίς κατηγορίες ή δίκη στη φυλακή Άντρα στη Δαμασκό.
Η τύχη των υπόλοιπων 235 απαχθέντων αγνοείται.
Η Διεθνής Αμνηστία έχει καταγράψει εν τω μεταξύ τουλάχιστον 36 περιπτώσεις γυναικών και κοριτσιών από τη μειονότητα των Αλαουιτών, που έχουν απαχθεί φέτος, μεταξύ Φεβρουαρίου και Ιουνίου, από τις περιοχές της Λαττάκειας, της Ταρτούς, της Χομς και της Χάμα.
Δέσμιες στη φρίκη
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι γεμάτα βίντεο με εκκλήσεις συγγενών εξαφανισμένων γυναικών στη Συρία.
Κάποιες απήχθησαν μέρα μεσημέρι στο δρόμο, άλλες κοντά στα σπίτια τους και άλλες κοντά σε χώρους εργασίας.
Όμως πολλές οικογένειες θυμάτων παραμένουν σιωπηλές, από διπλό φόβο.
Και για την τύχη των απαχθέντων, αλλά και για τη δική τους τύχη.
Ακόμη και γυναίκες που αφέθηκαν τελικά ελεύθερες από τους απαγωγείς τους επιλέγουν συνήθως τη σιωπή, πολλές αρνούμενες ακόμη και το ότι είχαν απαχθεί, είτε λόγω εκβιασμών, είτε για να αποφύγουν τον κοινωνικό στιγματισμό.
Ελλείψει διώξεων, η ταυτότητα των δραστών παραμένει πάντα άγνωστη. Τα δε κίνητρα ποικίλουν: από εγκληματικά, μέχρι πολιτικά.
Ορισμένες απαγωγές -αναφέρουν ΜΚΟ- γίνονται για λύτρα: μια από τις πηγές χρηματοδότησης πολιτοφυλακών.
Άλλες γίνονται για εκδίκηση, για άσκηση πιέσεων σε μειονοτικές ομάδες, ακόμη και ως μοχλός διαπραγμάτευσης με τοπικές κοινότητες.
Αρκετές από τις οικογένειες που σπάνε τα δεσμά του φόβου και δημοσιοποιούν το δράμα τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε αναζήτηση πληροφοριών για την τύχη των αγαπημένων τους προσώπων, γίνονται συχνά αντικείμενο λοιδοριών ή ακόμη και πολιτικής στοχοποίησης.
Περισσεύουν οι φορές που τα σχόλια στις αναρτήσεις τους είναι προσβλητικά για το ίδιο το θύμα ή απειλητικά για τους συγγγενείς από υποστηρικτές της ισλαμιστικής ηγεσίας στη Συρία, οι οποίοι χαρακτηρίζουν τις καταγγελίες αντικυβερνητικά μυθεύματα.
Αν και αναφέρονται και απαγωγές ανδρών, αυτές γυναικών και κοριτσιών είναι σαφώς περισσότερες, καταγράφοντας -σύμφωνα με ειδικούς και ακτιβιστές- ανησυχητικά αυξητική τάση.
Πολλά από τα θύματα εκτιμάται ότι καταλήγουν σε αναγκαστικούς γάμους με τζιχαντιστές, όπως έκαναν στο πρόσφατο παρελθόν τρομοκράτες του «Ισλαμικού Κράτους» (ISIS) με γυναίκες και κορίτσια των Γιαζίντι.
Γίνονται στο πλαίσιο μεθοδευμένης δημογραφικής αλλοίωσης και εθνοκάθαρσης, με τις γυναίκες να χρησιμοποιούνται ως εργαλεία στην άσκηση επιρροής και εξουσίας.
Επαναλαμβανόμενο μοτίβο αποποίησης ευθυνών
Στις σφαγές του περασμένου Μαρτίου στη δυτική Συρία υπολογίζεται ότι έχασαν τη ζωή τους 1.500 άμαχοι, εκ των οποίων πολλά παιδιά και γυναίκες.
«Μαζικές δολοφονίες» τις χαρακτήρισε η Διεθνής Αμνηστία, κατηγορώντας «πολιτοφυλακές που πρόσκεινται στη νέα συριακή κυβέρνηση».
Εξεταστική επιτροπή που συγκροτήθηκε από τον (μη εκλεγμένο) μεταβατικό πρόεδρο αλ-Σαράα ανέφερε ως απολογισμό 1.426 νεκρούς συνολικά «σε επιθέσεις κατά των δυνάμεων ασφαλείας» και μετέπειτα κατά των μειονοτικών Αλαουιτών.
Απάλλαξε ωστόσο από κάθε ευθύνη την κυβέρνηση και τις συριακές δυνάμεις.
Έκανε λόγο αντίθετα για 265 υπόπτους επιθέσεων κατά κυβερνητικών δυνάμεων και για άλλους 298 υπόπτους που συνδέονται με επιθέσεις κατά Αλαουιτών.
Οι υποθέσεις τους, συμπλήρωσε, έχουν παραπεμφθεί στο δικαστικό σώμα.
Έτερη επιτροπή, που συγκροτήθηκε από τη συριακή κυβέρνηση στα τέλη Ιουλίου για την αιματοχυσία στη Σουέιντα, ανέφερε μόλις την περασμένη Τρίτη ότι μέλη των υπουργείων Εσωτερικών και Άμυνας τέθηκαν υπό κράτηση.
Δεν ανέφερε αριθμό, ούτε ιδιότητες, παρά μόνο ότι πρόκειται για υπόπτους διάπραξης φρικαλεοτήτων με ατομική ευθύνη…
«Όταν ολοκληρωθούν οι έρευνες, θα δικαστούν δημόσια για τα εγκλήματα που διέπραξαν εναντίον Σύρων», δήλωσε ο επικεφαλής της επιτροπής.
Αυτά, ενώ επιζώντες της σφαγής καταγγέλλουν για εν ψυχρώ εκτελέσεις τις κυβερνητικές δυνάμεις, που αναπτύχθηκαν στην περιοχή εν μέσω του χάους.
Προ εβδομάδας, δε, η Εθνική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους της Συρίας λάνσαρε ενιαία πλατφόρμα καταγραφής υποθέσεων, που ωστόσο αφορούν πρωτίστως την εποχή Άσαντ.
Συσταθείσα τον περασμένο Μάιο με προεδρικό, ως έργο της περιγράφεται η δημιουργία εθνικής βάσης δεδομένωνς και «η βελτίωση του συντονισμού μεταξύ κρατικών θεσμών και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών» σε μια πολύπαθη χώρα-μωσαϊκών θρησκειών και εθνοτήτων, που μετρά πληγές από τον πολυετή αιματηρό εμφύλιο.
Συνεχίζει να υφίσταται έξωθεν παρεμβάσεις και επεμβάσεις.
Ισορροπεί δε σε τεντωμένο «σχοινί», που είναι έτοιμο να σπάσει, σε μια από τις γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά σημαίνουσες περιοχές της Μέσης Ανατολής.
Πηγή: www.in.gr